เด็กชงเหล้า
3779 คำ
สองวันต่อมา ~~
คฤหาสน์ Patson
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แกร๊ก ~~
บานประตูถูกผลักเข้ามาตามมารยาทพร้อมกับร่างสูงของลูกน้องคนสนิท ในขณะที่มาเฟียหนุ่มเอ็นหลังพิงกับผนังเก้าอี้ทำงาน ขายาวทั้งสองข้างไขว้กันพาดบนโต๊ะด้วยท่าทางสบายอารมณ์ นิ้วมือแกร่งพลางเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์เครื่องหรูเล่นตามอัธยาศัย
ไทม์โค้งศีรษะทำความเคารพผู้เป็นนาย ก่อนจะแจ้งเรื่องให้ทราบ “ผมพาตัวไอ้ชาร์ทมาให้แล้วครับนาย มันอยู่ที่ห้องใต้ดิน”
“อือ “แพททริคครางตอบรับในลำคอแค่นั้น ก่อนจะละความสนใจสิ่งของในมือ พร้อมกับหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูงมือใหญ่ทั้งสองข้างพลางล้วงกระเป๋ากางเกงสแล็คอย่างน่าเกรงขามและสาวเท้าก้าวเดินออกจากห้องทำงานทันที
ยามที่เห็นผู้เป็นนายเหล่าลูกน้องจึงโค้งหลังทำความเคารพ ก่อนจะเปิดประตูห้องใต้ดินตามหน้าที่
ผลัวะ!!! ผลัวะ!!!!
ทันทีที่มาเฟียหนุ่มสาวเท้าเข้ามาเสียงต่อยตีพลันดังสนั่นทั่วห้อง ซึ่งเกิดจากฝีมือของลูกน้อง ขณะกำลังปล่อยหมัดหนัก ๆ ใส่ชายร่างใหญ่ที่โดนโซ่ตรวนเส้นใหญ่มัดข้อมือขึงอ้าออกให้กว้างทั้งซ้ายและขวา แพททริคเพียงยืนมองด้วยแววตาสงบนิ่ง มุมปากหนาพลางแสยะยิ้มราวกับเป็นเรื่องสนุกที่น่าขบขัน
“พอ “เสียงทรงอำนาจสั่ง ลูกน้องทั้งสองจึงหยุดชะงักมือ ก่อนจะโค้งศีรษะให้ตามคำสั่ง
“คะ..คุณแพททริคให้โอกาสผมสักครั้งเถอะครับ..อึก.. เฮ่อ..ผมจะหาเงินมาใช้หนี้ให้เร็วที่สุด “เสียงหอบหายใจรวยรินของชายร่างใหญ่ตรงหน้าดังออกมาเป็นระยะ ใบหน้าทรงกลมสีขาวอาบด้วยเลือดสีสดทั่วบริเวณ และ ดวงตาที่ปูดนูนออกมานั้นเด่นชัด จนน่ากลัวทั้งสองข้างเหตุเพราะโดนทารุนอย่างหนัก
“กูไม่เคยให้โอกาสใครเป็นครั้งที่สอง ในเมื่อมึงหาเงินมาคืนกูไม่ได้ กูก็จะเอาชีวิตอันไร้ค่าของมึงแทน “สองเท้าสาวเข้ามาใกล้ ขณะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่สามารถทำให้คนฟังรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา จนทั้งร่างสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุมได้
“แต่ผมมีลูกมีเมียที่ต้องดูแลนะครับ ขอโอกาสอีกสักครั้งเถอะครับ”
“ฮึ ๆ “แพททริคเงยหน้าขึ้นแค่นเสียงหัวเราะออกมาอย่างขบขัน นัยน์ตาสีฟ้าเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความอำมหิต “มันไม่ใช่เรื่องของกู งั้นมึงก็เลือกเอาระหว่างให้กูสั่งฆ่าลูกเมียมึงแล้วปล่อยให้มึงเป็นอิสระ หรือ ฆ่ามึงแทนแล้วปล่อยลูกเมียมึงเป็นอิสระ กูมีทางให้มึงเลือกแค่นี้ “เขาทำกับว่าชีวิตคนอื่นเป็นเกม..เกมหนึ่งที่จะควบคุมยังไงก็ได้ โดยไม่จำเป็นต้องเห็นใจใครหน้าไหน
เมื่อได้ฟังถ้อยคำไร้หัวใจของมาเฟียหนุ่ม ทำให้ชายร่างใหญ่ผวาเฮือกในใจอย่างหนัก ขาทั้งสองข้างสั่นเทาแทบทรงตัวไม่อยู่
“มึงคงยังตัดสินใจไม่ได้สินะ งั้นกูให้เวลามึงห้าวินาทีก็แล้วกัน “ว่าจบประโยคแพททริคจึงเริ่มนับทันที “หนึ่ง….สอง……. (น้ำเสียงนับเลขแต่ละคำที่เอ่ยออกมานั้นแสนจะเยือกเย็น จนใครหลาย ๆ คนในห้องใต้ดินแห่งนี้ขนลุกไปตาม ๆ กัน) …….สาม………สี่……”
“ผะ….ผมยอมแล้วครับ!”
“ว่าไงมึงจะเลือกทางไหน?”
“ผมยอมตายแทนลูกกับเมียเองดีกว่าครับ…อึก! “ใบหน้าเปื้อนเลือดก้มลงพร้อมกับหยาดน้ำตาที่หลั่งไหลหยดบนพื้นเต็มไปด้วยความกลัว และ เจ็บปวดที่ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง
“ฮ่า ๆๆ แม่งโคตรสนุกว่ะ กูนับถือความใจกล้าของมึง จริง ๆ”
“จะฆ่าก็ฆ่าเถอะครับ…อะ..แอ่ก!...แต่สักวันกรรมจะตามสนองครอบครัวคุณบ้าง ที่เล่นสนุกกับชีวิตคนอื่นอย่างนี้”
“ฮึ ๆ มันจะไม่มีวันนั้น… “เมื่อได้ฟังแพททริคจึงแค่นเสียงหัวเราะเยาะในลำคออย่างเย้ยหยัน เรื่องกรรมที่ว่ามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นในชีวิตเขาเป็นแน่ ชั่งเป็นเรื่องที่ไร้สาระสำหรับเขาซะเหลือเกิน “แม่งชีวิตมึงแลกกับเงินร้อยล้านกูโคตรเสียเปรียบเลยว่ะ มึงว่าไหม? อ่อ..ไม่ต้องตอบนะ กูแค่พูดให้ฟังเฉย ๆ แต่ก็คุ้ม เพราะลูกสาวมึงดันเสนอตัวให้กูเอาฟรี ๆ เด็ดซะด้วย…อีกอย่างนะ ลูกสาวสุดสวยของมึงก็ทำกำไลให้กูด้วยล่ะ..ฮึ ๆ”
“ไอ้….ละ…เลว!!!! “ชายร่างใหญ่พยายามแค่นเสียงตวาดด่ามาเฟียหนุ่มด้วยความคับแค้นใจ ที่แก้วตาดวงใจถูกไอ้มาเฟียใจโฉดทำลายให้เสียเกียรติ และ ศักดิ์ศรีของความเป็นผู้หญิง
“หึ..ถึงเวลาของมึงล่ะ…ไอ้ไทม์เอามีดมาให้กู”
“ครับนาย “ไทม์ยื่นมีดด้ามเล็กแบนปลายแหลมหลายเล่มให้เจ้านายหนุ่ม
แพททริครับมาพร้อมกับคลี่ออกเรียงตัวเป็นครึ่งวงกลม ก่อนจะหยิบขึ้นมาหนึ่งด้าม และ เขวี้ยงใส่ชายตรงหน้าอย่างไม่ลังเล
ฟิ้ววว !
จึก !
“อ้า!!!!!!!! “เสียงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดทรมานดังลั่น เมื่อปลายแหลมปักเข้ากลางหน้าอกพอดิบพอดี จนเกือบมิดด้าม ซึ่งบ่งบอกได้ถึงแรงที่เขวี้ยงมา “อ้า!!!!!!....เอื้อ…..โอ๊ยยยย!!! “และเสียงยังดังขึ้นต่อเนื่อง เมื่อมาเฟียหนุ่มปามีดใส่ไม่ยั้งมือราวกับกำลังเล่นเกมปาเป้า จนตามหน้าอกและลำคอมีแต่ด้ามมีดเล็กปักทั่วบริเวณกว้าง เม็ดเลือดสีสดพากันหลั่งไหลออกมาเป็นสาย คล้ายกับเปิดก๊อกน้ำทิ้งไว้พร้อมกับกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งเต็มห้อง ทำเอาลูกน้องที่อยู่ตรงนั้นแทบอยากจะอ้วก ทว่าแพททริคกลับยิ้มร่าราวกับคนป่วยทางโรคจิต
หลายชั่วโมงต่อมา ~~
ผับ Nice
หญิงสาวในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดาปล่อยผมตรงยาวปลายลอนวอลลุ่มแผ่กระจายเต็มแผ่นหลัง กำลังก้าวขาลงจากรถ ด้วยรองเท้าส้นเตารีดสูงห้านิ้วพร้อมกับเพื่อนสาว
“ตื่นเต้นอ่ะนุช ไม่รู้ว่าเขาจะรับงานที่ชาต้องการจะสมัครหรือเปล่า “ใบชากล่าวกับเพื่อนสาวด้วยความกังวล เพราะที่ผ่านมา ไม่ว่าจะไปสมัครงานที่ไหนเขาก็ไม่รับ Part - time เลยสักที่ คล้ายกับโชคชะตากลั่นแกล้งก็ไม่ปาน
“ทำใจให้สบายนะชา เราเข้าไปข้างในกันเถอะ”
“อือ “ใบชาส่งยิ้มสุภาพให้เพื่อนสาวเท่านั้น
สองสาวเดินนวดนาดฝ่าฝูงชนมากหน้าหลายตาทั้งชายและหญิง ที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างเมามันไปกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มทั่วผับดังแห่งนี้ จนหัวใจทั้งดวงสั่นไหวตามจังหวะดนตรีเป็นระลอก รวมถึงแสงไฟหลากสีจากดวงไฟหลายสิบดวง พลันหมุนเวียนไปตามวิถี พลอยให้สายตานั้นพร่ามัวแทบมองอะไรไม่ชัด
“ลายตาอ่ะ “ใบชาบ่นไปตามความรู้สึก หลังจากเดินเบียดเสียดผู้คนมาถึงพื้นที่ช่องว่างใกล้กับเคาน์เตอร์บาร์
“ก็แหงแหละนาน ๆ มาที และ ครั้งล่าสุดที่เราเข้าผับก็ตั้งแต่จบมหาวิทยาลัยโน่นแล้ว”
“นั่นสิ งั้นเราเข้าไปถามเขากันเถอะ”
นุชพยักหน้ารับก่อนจะพากันเข้าไปถามพนักงานเสิร์ฟที่กำลังเดินผ่านมาพอดี เมื่อได้รับคำตอบจึงเดินตรงไปที่โซนด้านหลัง ซึ่งเป็นทั้งห้องแต่งตัวและห้องรับรองพนักงานประจำร้าน
“สวัสดีค่ะ “ใบชากล่าวสวัสดีผู้หญิงรูปร่างเพรียว ใบหน้าสะสวยตกแต่งด้วยเครื่องสำอางเข้มจัด ท่าทางดูดีที่กำลังเดินตรงมาทางพวกเธอ
“สวัสดีจ้ะ มาหาใครคะ “เธอถามอย่างเป็นมิตรขณะสายตาพลางไล่มองตามสัดส่วนเว้าโค้งของใบชา ราวกับกำลังไตร่ตรองอะไรบางอย่างอยู่ภายในใจ
“มาสมัครงานค่ะ ไม่ทราบว่ายังรับอยู่หรือเปล่าคะ?”
“ยังว่างหนึ่งตำแหน่งจ้ะ แต่ทำเฉพาะเสาร์อาทิตย์นะวันอื่นเต็ม”
ครั้นได้ยินเช่นนั้นพลันให้หญิงสาวตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันทีพร้อมกับคลี่ยิ้มกว้างอย่างมีความหวัง “ไม่ทราบว่าตำแหน่งอะไรคะ?”
“เด็กชงเหล้า”
คำตอบของผู้หญิงตรงหน้าที่คาดว่าน่าจะเป็นผู้จัดการร้าน หรือ ไม่ก็คนที่มีตำแหน่งใหญ่ในผับดังแห่งนี้ ทำเอาริมฝีปากบางหุบยิ้มทันที แม้ว่าจะไม่ค่อยเข้าใจตำแหน่งที่กล่าวก็ตาม แต่ก็พอจะคาดเดาได้บ้าง จึงต้องการคำขยายความให้ชัดเจน “เด็กชงเหล้านี่คือแค่ชงเหล้าเฉย ๆ ใช่ไหมคะ?”
“ใช่…แต่ถ้าน้องอยากทำมากกว่าชงเหล้ากับแขกก็ได้ไม่มีกฎ แล้วแต่ความสมัครใจของเรา ตกลงใครจะสมัครจ้ะ? เจ๊จะได้ให้ทดลองงานคืนนี้คืนแรกเลย”
คำถามของเจ๊ใหญ่ทำให้ใบชาลังเลขึ้นมาทันที แต่หากไม่รีบสมัครเกรงว่าจะเสียโอกาส และท้ายที่สุดคงเหลืองานกลางคืนแบบนี้ไว้ให้เธอได้หารายเสริมแล้วสินะ อีกอย่างเงินก็มากกว่าที่อื่นหลายสิบเท่า ตามที่เพื่อนสาวเคยกล่าว หนำซ้ำยังทำแค่เสาร์อาทิตย์ตามที่ต้องการอีก
“ชาขอทำแค่ชงเหล้าให้แขกนะคะ?”
“ได้จ้ะ ตกลงว่าสมัครนะ”
“ค่ะ”
“เออแล้วเงินเดือนได้เท่าไหร่คะ?”
“เกือบแสนค่ะถ้าโชคดีก็ได้ทิพย์จากแขกเพิ่มอีก ไม่ต้องกลัวนะทำงานที่นี่เงินดีคุณเทวินเจ้าของผับรวยมหาศาล รายได้แต่ละวันก็เกือบยี่สิบล้าน”
“ค่ะ”
“เดี๋ยวจะให้คนพาไปแต่งตัวนะ “
ใบชาพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะหันกลับไปยิ้มให้เพื่อนสาวด้านข้างด้วยความดีใจ อย่างน้อยเธอก็ได้งานแม้ว่าจะเสี่ยงต่อการถูกลวนลามมากก็ตาม ทว่าบางทีชีวิตคนเราก็ไม่สามารถเลือกทางที่ตนเองต้องการได้เสมอไป มีสมหวังและไม่สมหวังบ้างตามวิถีของความเป็นจริง
เวลาต่อมา ~~
“น้องใบชามาแล้วค่ะ “กระต่ายสาวนั่งดริ้งที่พาพนักงานใหม่เข้าไปแต่งตัวเมื่อหลายนาที ก่อนเดินนวดนาดออกมาพร้อมกับหญิงสาวในชุดเดรสสายเดี่ยวสั้นสีดำอย่างเซ็กซี่ พลันให้หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินขนาด แทบล้นทะลักนอกผ้ารวมถึงรองเท้าส้นเข็มสูงกว่าห้านิ้ว ยังเพิ่มทรวดทรงองเอวให้ผอมดูดีสง่าผ่าเผย เธอรวบผมยาวขึ้นทรงหางม้า ใบหน้างามตามธรรมชาติถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ แม้ไม่ต้องแต่งสีเข้มจัด ความสวยสง่าบนใบหน้าจิ้มลิ้มเฉพาะบุคคลของใบชาก็เอาอยู่ อนึ่งว่าเธอคือเจ้าหญิงแห่งโลกนิยายหลุดจากเล่มหนังสือ สู่โลกอันกว้างใหญ่ไพรสาณฑ์แห่งนี้
“ว้าววชาสวยแล้วก็เซ็กซี่มาก ๆ เลย “นุชเบิกตามองเพื่อนสาวอย่างตะลึงลานในความสวยงาม เธอไม่ค่อยได้เห็นใบชาแต่งตัวเช่นนี้บ่อยนัก ส่วนมากที่คุ้นชินก็จะเป็นลุคสไตล์ลูกคุณหนูเรียบร้อยซะมากกว่า
“ไม่ขนาดนั้นหรอกนุช”
“ขนาดนั้นเลยแหละจ้ะใบชา พี่ว่าตอนไม่แต่งสวยมากแล้วนะ ยิ่งแต่งแบบนี้ยิ่งสวยขึ้นไปอีก”
“ถูกต้องที่สุดค่ะเจ๊เมย์ “กระต่ายเห็นด้วย พลางยกนิ้วชี้กับนิ้วโป้งเป็นสัญญาลักษณ์ถูกต้องด้วยใบหน้าทะเล้น
คำชมของสามสาวทำเอาใบชาเคาะเขิน หน้าแดงระเรื่อแทบไปต่อไม่ถูก “ขอบคุณทุกคนค่ะ”
“โอเคจ้ะ ใบชาเดี๋ยวเจ๊จะพาขึ้นไปห้องวีไอพีนะ พอดีวันนี้แพรสาวสวยประจำร้านลาหยุด พี่เลยจะให้ใบชาไปชงเหล้ารับแขกวีไอพีแทน พวกเขาเป็นเพื่อนแก๊งเดียวกันกับคุณเทวินด้วยนะ ”
“ชาคนเดียวเหรอคะ? “เธอรู้สึกกลัวและประหม่าไม่น้อยหากไปเพียงคนเดียว อีกอย่างวันนี้ก็เป็นวันแรกเกรงว่าจะทำอะไรไม่ถูกต้องแล้วจะเสียงานเปล่า ๆ
“มีฉันด้วยไม่ต้องห่วง “กระต่ายยกมือตอบ เธอเองก็รุ่นราวคราวเดียวกันกับใบชาจึงสนิทสนมกันเร็วหน่อย
“อ่อค่ะ”
“พอใบชาไปถึงก็ยกมือไหว้สวย ๆ ยิ้มสวย ๆ ส่วนวิธีชงเหล้าก็ง่ายมาก แค่นำน้ำแข็งเหล้าต่าง ๆ ผสมให้เข้ากันหรือไม่ก็นั่งเทเหล้าให้ลูกค้าเฉย ๆ”
“ค่ะ”
“กระต่ายช่วยดูด้วยนะ แล้วก็ให้ใบชานั่งกับคุณกรนะปลอดภัยกว่า พึ่งเริ่มงานเจ๊ไปอยากเสียคนสวย ๆ อย่างใบชาไป “เจ๊ใหญ่เดินเข้ามากระซิบกระซาบเตี๊ยมกับกระต่าย ราวกับรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากให้เด็กใหม่อยู่กับใครบางคน
“รับทราบค่ะเจ๊ “ กระต่ายตอบรับอย่างเข้าใจ ก่อนจะหันไปเอ่ยถามใบชา “ ใบชาพร้อมยัง?”
“จ๊ะ “สีหน้าของใบชาแลดูวิตกกังวลเป็นพิเศษ รวมถึงฝ่ามือที่เย็นเฉียบด้วยความตื่นเต้น หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวแรงไม่เป็นส่ำ คงเป็นเพราะครั้งแรกจึงรู้สึกประหม่าและไม่คุ้นชิน
“นุชกลับไปก่อนก็ได้นะ ชาไม่รู้ว่าจะได้กลับกี่โมง”
“แต่ว่ากลับคนเดียวอันตรายนะชา”
“ไม่ต้องเป็นห่วงใบชาหรอกจ้ะ เดี๋ยวเจ๊ไปส่งเอง แล้วใบชาก็ไม่ต้องปฏิเสธนะ ถือว่าเป็นน้ำใจจากเจ๊”
“ขอบคุณนะคะเจ๊ “เจ๊ใหญ่คลี่ยิ้มบาง ๆ ส่งให้เป็นการน้อมรับคำขอบคุณ
“งั้นนุชไปก่อนนะชา ดูแลตัวเองให้ดีด้วยล่ะ”
“จ้าเพื่อนรักขอบคุณที่มาส่งชานะ “นุชพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะเอี่ยวหลังเดินจากไป
“ปะชา “กระต่ายเอ่ยชวน เธอจึงเดินตามเจ๊ใหญ่ออกจากห้องแต่งตัวทันที
“..”เมื่อเดินเข้ามาในโซนวีไอพี พลอยทำให้ใบชามือไม้สั่นหนักกว่าเดิม เนื่องจากชายฉกรรจ์ชุดดำร่างใหญ่หลายสิบคนที่ยืนเฝ้ารอบ ๆ บริเวณต่างเอาแต่จ้องมองมาที่เธอตาเป็นมัน ราวกับร่างกายของเธอเป็นเนื้ออันโอซะที่น่าโปรดปรานสำหรับฝูงหมาป่า จนต้องก้มหน้าหลบสายตาหื่นกรามเหล่านั้น ทำเอาหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบอยู่หลายครั้ง
“ไม่ต้องตื่นเต้นนะชา ทำใจให้สบายครั้งแรกก็อย่างเนี่ยแหละ “กระต่ายตบบ่าเล็กเบา ๆ เพื่อปลอบใจเมื่อสังเกตเห็นความตื่นตระหนกของหญิงสาวข้างกาย
“จ้ะ “ใบชาตอบรับเสียงเบาด้วยรอยยิ้มขม ๆ
“..”
“สุดท้ายก็เหลือกูกับมึงว่ะไอ้แพท ไอ้เหี้ยพวกนั่นแม่งก็มีเมียกันหมดล่ะ “กร เอ่ยขึ้นเสียงเรียบแววทอดถอนใจ ก่อนจะกระดกวอลก้าเข้าปากอึกใหญ่ เพราะตอนนี้มีเพียงเขากับแพทริคเท่านั้นที่ยังโสดสนิท ส่วนเพื่อน ๆ ก็ดันมีลูกมีเมียเกือบหมด และวันนี้แต่ละคนก็ไม่มีใครว่างมานั่งดื่มด้วยกันสักคน
“หรือมึงอยากมี? “แพททริคเลิกคิ้วถามพลางยิ้มเยาะ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์ ด้วยท่านั่งไขว่ห้างพาดท่อนแขนแกร่งกับขอบโซฟาตัวยาว
“เหอะ! กูไม่เอามาเป็นภาระอย่างที่มึงเคยว่าหรอกว่ะ กูแค่รู้สึกแปลก ๆ เฉย ๆ”
แกร๊ก ~~
ระหว่างบทสนทนาบานประตูถูกผลักเข้ามาพร้อมกับเจ๊ใหญ่ของผับ และ หญิงสาวรูปร่างเพรียวสองคน “เจ๊พาเด็กมาบริการเหมือนเดิมแล้วค่ะ คุณกร คุณแพททริค”
“…”ขณะเดียวกันสายตาสีฟ้าคมกริบพลันปะทะเข้ากับนัยน์ตาคู่หนึ่งที่คุ้นหน้าค่าตา ซึ่งเธอก็ดูตกใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่เธอจะรีบก้มหน้างุด เขาจดจำเธอในภาพลักษณ์สาวออฟฟิศผู้ใสซื่อแทบไม่ได้ ยามที่เธอกลายร่างเป็นผู้หญิงกลางคืนแบบนี้
“เด็กใหม่? “กรเลิกคิ้วถาม พลางกระตุกยิ้มมุมปากพึงพอใจในความสวยมีออร่าของใบชา
“..”ใบชาเอาแต่ก้มหน้าเนื้อตัวสั่นเทา ด้วยอาการหวั่นวิตก และ กระวนกระวายใจ อนึ่งว่านั่งอยู่บนกองเพลิงขนาดใหญ่ก็ไม่ปาน เม็ดเหงื่อไหลผุดขึ้นซึมไปทั่วแผ่นหลังเล็ก ทั้งที่ภายในห้องมีอายความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ เธอแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีซะเหลือเกิน มันบังเอิญเกินไปหรือเปล่า..? ที่ต้องมาเจอประธานบริษัท SUN ซึ่งเธอต้องทำงานกับเขา แล้วแบบนี้เธอจะวางตัวอย่างไรเมื่อเจอกันที่ทำงาน
“ใช่ค่ะคุณกรเพิ่งมาสมัครวันนี้ เจ๊เลยอยากให้เธอทดลองงานก่อน “ หลังจากตอบคำถาม เจ๊ใหญ่จึงหันไปส่งสัญญาณให้กระต่ายตามที่ตกลงเมื่อหลายนาทีก่อน กระต่ายจึงพยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินหวังเข้าไปปรนนิบัติแพททริคทว่า…….
“หยุด! “เสียงทรงอำนาจสั่งให้กระต่ายหยุด เธอเลยต้องหยุดชะงัก ใบหน้างามของเธอเผือดสีลงอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งเจ้าของประโยคก็เอาแต่จ้องหญิงสาวอีกคนด้านหลังเจ๊ใหญ่ นัยน์ตาสีฟ้านั้นนิ่งเฉยจนไม่สามารถคาดเดาได้ ขณะมุมปากหนาแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน คล้ายกำลังครุ่นคิดแผนการบางอย่างอยู่ภายในใจ
“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณแพททริค? “เจ๊ใหญ่เอ่ยถามเสียงอ่อน
“นั่นดิมึงมีอะไร น้องคนนั้นกูจ้องแล้วนะ มึงอย่าคิดแย่งกู”
“แต่กูจะแย่งมึงจะทำไม? “แพททริคเลิกคิ้วถาม ใบหน้าอันหล่อเหลาสไตล์หนุ่มอังกฤษยังคงนิ่งเฉยจนน่าหมั่นไส้ ซึ่งทำเอาใบชาที่ถูกกล่าวถึงใจกระตุกวูบอย่างกะทันหัน
“ไอ้แพท!”
“พวกมึงออกไป!”
“เออ! ก็ได้…กูยอมมึงก็ได้ แต่ครั้งหน้ากูไม่ยอมแล้วนะโว้ย! “กร เอ่ยปากดักคอขึ้นในประโยคท้ายด้วยสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นตามคำของเพื่อนรัก เพราะต่างก็รู้นิสัยซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี อีกอย่างพวกเขาจะไม่ผิดใจกันเพราะเรื่องแย่งผู้หญิง เนื่องจากเป็นเหตุผลที่ไร้สาระ
“เจ๊พาเด็กของเจ๊ออกไปสิวะ! ไม่ได้ยินที่กูสั่งหรือไง! “คำสั่งของเขาแฝงไว้ด้วยบารมีน่าเกรงขามเฉกผู้มีอำนาจเหนือกว่า จนทั้งสามสาวต่างสะดุ้งเฮือกตกใจไปตาม ๆ กัน
“ค่ะ…ค่ะ…ชาดูแลคุณแพททริคให้อย่างดีเลยนะ” เจ๊ใหญ่ตอบเสียงติด ๆ ขัด ๆ ด้วยความหวาดกลัว
“ตะ..แต่ชา “ใบหน้างามพลันส่ายไปมาพันละวันอ้อนวอนขอความเห็นใจ แววตาคู่งามสั่นระริกอย่างหวาดระแวง เธอไม่อยากอยู่กับผู้ชายน่ากลัวคนนี้สองต่อสอง
“ไม่เป็นไรหรอกชา หน้าที่ของเราแค่ชงเหล้าเท่านั้น”
“จะยืนคุยกันอีกนานไหมออกไป!! “น้ำเสียงเจ้าของคำสั่งดูอันตรายกว่าเมื่อครู่
“ค่ะ ไปเดี๋ยวนี้แล้วค่ะไปกระต่าย…เจ๊ไปก่อนนะใบชา”
“เจ๊! “ใบชาเอ่ยเรียกตามหลังคนทั้งสอง ด้วยความร้อนใจดุจไฟลน
“หันหน้ามา! “แพททริคพลางขมวดคิ้วอย่างรำคาญ เมื่อเธอเอาแต่ทำตัวใสซื่อ ราวกับกำลังเล่นตัวให้ตัวเองดูน่าสนใจ ขณะเดียวกันใบชาจึงหันกลับมาตามคำสั่ง ซึ่งใบหน้างามยังคงก้มต่ำหลบสายตา
“เดินมานั่งข้างฉัน”
“ค่ะ “สองเท้าค่อย ๆ ก้าวเข้าหาประธานหนุ่มด้วยท่าทางทางหวาดระแวงระวังดั่งเสือดาวตื่นภัย รวมถึงหัวใจยังคงเต้นระรัวเร็วไม่เป็นจังหวะ
พรึบ !
“ว้ายย! “ใบชากรีดร้องอย่างตกใจ เมื่อถูกมือใหญ่กระชากลงมานั่งบนตักแกร่งโดยที่ยังตั้งตัวไม่ทัน พลันให้สายตาคู่งามพลันสบเข้ากับนัยน์ตาสีฟ้าสาดแววลุ่มลึกจนคาดเดาอารมณ์ไม่ออกอีกครั้ง เธอจึงเผลอรอบกลืนน้ำลายคงคออึกใหญ่ด้วยอาการตื่นเต้น
“บังเอิญจริงไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่ คงต้องการเงินสินะถึงได้เข้ามาเร่ขายตัวเป็นงานเสริมแบบนี้”
ประโยคดูถูกเหยียดหยามของชายหนุ่มชั่งน่าเกลียดนักทำเอาคิ้วบางย่นเข้าหากันอย่างไม่พอใจทันที ทว่าเขากับคาดเดาถูกว่าเธอต้องการเงิน แต่อย่างไรก็ไม่มีสิทธิ์พูดดูหมิ่นศักดิ์ศรีกันเช่นนี้
“ห้าล้านเป็นไงพอไหมหรือมากกว่านั้น?”
“ชาไม่ได้มาขายตัวนะ! ชามีหน้าที่แค่ชงเหล้า “ริมฝีปากบางสั่นระริกเอ่ยขึ้นปฏิเสธ หัวใจดวงน้อยยังสั่นระรัวแรงไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ เห็นท่าทางใสซื่อของเธอเมื่อหลายวันก่อนแล้วอยากจะอ้วก..คงแสดงละครสินะ ผู้หญิงอย่างพวกเธอก็ต้องการเงินกันทั้งนั้นแหละ..พูดให้ตัวเองดูดีไปวัน ๆ น่าสมเพช”
“คุณมันนิสัยไม่ดีพูดถึงผู้หญิงอย่างนี้ได้ยังไงกัน! “ใบชาตอกกลับด้วยน้ำเสียงโกรธจัด แววตาคู่งามจ้องใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของชายหนุ่มตาเขม็ง
“ทำไม? พูดความจริงแล้วรับไม่ได้?”
เพียะ!
ใบหน้าคมคายหันไปตามแรงตบของหญิงสาวบนตักพลันให้เห็นรอยแดงระเรื่อเริ่มผุดขึ้นบนแก้มสาก ปลายลิ้นร้อนพลางดันกับกระพุ้งแก้มด้วยความรู้สึกชาเท่านั้น แต่ไม่ถึงกับเจ็บ
สงสารก็แต่เธอจะรู้หรือไม่ว่าการกระทำเมื่อครู่ กำลังสร้างอารมณ์เดือดดาลให้ชายหนุ่มแสดงความอำมหิตที่อยู่ส่วนลึกพุ่งกระจายขึ้นสูง จนไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเธอจะโดนอะไรจากเขา
“ทุเรศ!!!” ใบชาตะคอกเสียงด่า ขณะพยายามดันตัวลุกขึ้นแต่ก็ไม่เป็นผล เนื่องจากถูกมือใหญ่ทั้งสองข้างรั้งตัวไว้แน่นหนา “โอ๊ย!จะ..เจ็บ…ปล่อยนะ! ปล่อย!” ไม่หนำช้ำเขายังบีบต้นแขนเรียวเล็กแรงกว่าเดิม จนอาการปวดร้าวแทรกซึมอยู่ในความรู้สึกตลอดเวลา
พรึบ !
ตุบ !
“โอ๊ยยย ! “แพททริคผลุนผลันลุกขึ้นซ้อนตัวใบชาในท่าเจ้าสาว ก่อนจะโยนร่างเธอลอยสูงริ้วกระแทกลงบนโซฟาตัวยาวอีกฝั่ง จนใบหน้างามบิดเบ้ด้วยความจุก โดยไม่หวั่นเกรงว่าเธอจะเป็นอันตรายหรือไม่…แต่ก็ยังดีที่ความกว้างของโซฟานั้นกว้างกว่าร่างของเธอนัก
แววตาคมกริบฉายแววโหดเหี้ยมมากกว่าเดิม ทั่วทั้งร่างแผ่กระจายด้วยรังสีอันตรายจนไม่สามารถควบคุมได้ “เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่กล้าตบฉัน…เพราะฉะนั้นก็เตรียมตัวรับผลกรรมของตัวเธอเองเลยละกัน “น้ำเสียงเย็นเยียบในถ้อยคำ พอที่จะทำให้คนฟังแข็งไปทั้งตัวได้ไม่ยาก
- ผู้เขียน
