บทที่ 13
คาร์โลสเงยหน้าขึ้นจากเอกสารตรงหน้า มองแขกสาวผู้มาเยือนด้วยสายตาประหลาด เมื่อครู่นี้ตอนเลขาโทรเข้ามาบอกว่ากัญญิกามาขอพบ เขายังคิดว่าฟังผิดอยู่เลย ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นหล่อนจริงๆ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนแม่คุณพึ่งวิ่งหนีไปอย่างไม่คิดชีวิตแบบนั้น
“ฉันมีเรื่องจะตกลงกับคุณ...”
เมื่อประตูห้องถูกปิดลง หญิงสาวก็ก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าของเทพบุตรผู้หล่อเหลาทันที ดวงตากลมโตจ้องมองคาร์โลสนิ่ง กลีบปากสีสดสั่นเทาจนน่าเวทนา ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งเมื่อเจ้าของห้องเอ่ยเชิญ
“ตกลงหรือ?”
รอยยิ้มเหยียดหยามที่มันคงจะติดตัวของผู้ชายคนนี้มาตั้งแต่เกิดระบายที่มุมปากช้าๆ ดวงตาคมกล้าสีน้ำเงินเข้มเรืองรองไม่บอกความรู้สึก
กัญญิกากล้ำกลืนศักดิ์ศรีให้จมลงไปในอก “ค่ะ ฉันมีเรื่องอยากตกลงกับคุณ... และหวังว่าคุณจะกรุณา...”
“ก็ว่ามาสิ หากเงื่อนไขของเธอมันน่าสนใจ ฉันก็คงไม่ปฏิเสธ...”
น้ำเสียงคล้ายไม่ใยดี แต่สายตากลับจับ
