“มะ...แม่ครับผมขอกลับก่อนนะ....รู้สึกเหมือนจะไม่สบาย...ร้อนๆหนาวๆยังไงก็ไม่รู้!!” ผมพูดออกไปเสียงสั่น เมื่อรับรู้ว่าร่างกายของตัวเองนั้นกำลังผิดปกติ
"เป็นอะไรมากมั้ยลูก....ทำไมเหงื่อถึงออกเยอะขนาดนั้น!"
"ไม่รู้เหมือนกันครับ....งั้นน้ำขอตัวก่อนนะ!!" พูดจบผมก็รีบเดินออกจากห้องของพี่ฝุ่นมาทันที อาการนี้มันเหมือนคนโดนวางยาเลยนี่หว่า
ตู๊ดดดดด!!!
ตู๊ดดดดด!!
ผมหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมา ก่อนจะโทรหาใครบางคนที่ผมนึกถึงตอนนี้
(ฮัลโหลค่ะ)
"สะ...แสนดีอยู่ห้องมั้ยเดี๋ยวพี่ไปหา!!"
(มาไม่ได้นะ...พี่ของแสนดีอยู่ที่ห้อง!) ฉิบละ เอาไงดีวะ!
"งั้น....นะ....น้องลงมารอพี่ที่หน้า...คะ...คอนโด....อีกห้านาทีพี่จะถึง!!"
(ทำไมแสนดีต้องไป.....แล้วพี่สีน้ำเป็นอะไรทำไมเสียงเป็นแบบนั้น!)
"ชะ....ช่วยพี่หน่อย...พี่กำลังจะตายลงมารอพี่ข้างล่างนะ ขอร้อง!!" คือตอนนี้มีแสนดีคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยผมได้ ถ้าน้
