กลัวใจตัวเอง2

1473 คำ

"ครับ เย็บแผลแล้วใช่ไหมครับ โอเคครับ ผมจะรีบพาแม่ของใยไหมไปเดี๋ยวนี้เลยครับ" พายุพูดจบก็ยื่นโทรศัพท์ให้แพรไหม ก่อนจะคว้าข้อมือเรียวของหญิงสาวเดินออกมาจากห้อง การกระทำของพายุสร้างความแปลกใจให้กับคุณหญิงมุกดาเป็นอย่างมาก เพราะเวลาคุยโทรศัพท์นั้น สายตาของลูกชายกลับมีความห่วงใยลูกของแพรไหมราวกับว่าเป็นลูกของพายุเอง ขณะที่พายุจูงมือแพรไหมออกมา สายตาของเลขาหน้าห้องและฝ้ายได้มองไปที่หญิงข้างกายของชายหนุ่มอย่างไม่ค่อยพอใจ "คุณพายุจะไปไหนคะ! แล้วเรื่องของเราที่คุยกันค้างเอาไว้ล่ะ! เรากลับไปคุยกันที่ห้องคุณต่อเถอะค่ะ" ฝ้ายพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดังโวยวาย จนทุกคนที่ทำงานในออฟฟิศของชั้นผู้บริหารหันมามองที่เธอเป็นตาเดียว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม