แพรไหมเดินเข้ามาในห้องของพายุอย่างเก้ๆ กังๆ ภายในใจนั้นมีความกลัวอยู่มาก เธอมองไปรอบๆ ห้องของชายหนุ่ม การตกแต่งภายในห้องบ่งบอกให้รู้ถึงรสนิยมของคนอยู่ ท่าทางของเขาจะเป็นคนที่มีระเบียบมากเลยทีเดียว หนังสือถูกจัดวางอย่างเป็นระบบ ทำให้แพรไหมรู้สึกโล่งใจ อย่างน้อยเขาก็น่าจะเป็นคนที่ชอบเรียนรู้พอที่จะถ่ายทอดสิ่งที่เรียนมาให้เธอได้เป็นอย่างดี เมื่อดูจากหนังสือที่เขาสะสมไว้นั้น ไม่ต่างจากห้องสมุดย่อมๆ เลยทีเดียว
"ทานข้าวมาหรือยัง นั่งก่อนสิ เดี๋ยวทานข้าวด้วยกันก่อน" พายุถามแพรไหมออกไป พร้อมทั้งเชื้อเชิญเธอนั่งลงที่โซฟากว้าง
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะรุ่นพี่ แพรแค่แวะมาติวแป๊บเดียวก็จะกลับแล้ว" หญิงสาวพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเธอกำลังกลัวเขาอยู่ไม่ใช
