ขุนนางกรมพิธีการทั้งหลายล้วนตกตะลึง แม้แต่ใต้เท้าอู๋ผู้เป็นเจ้าของจวนก็ยังจ้องใต้เท้าถังด้วยความคาดไม่ถึง
“ใต้เท้าถัง ท่านลักลอบติดต่อด้วยเหตุใด?”
ดวงตาของใต้เท้าอาวุโสหรี่ปรือเล็กน้อย มือชี้ไปที่ใบหน้าของขุนนางแต่ละคนที่อยู่ในงานเลี้ยง พูดน้ำเสียงยานคางคล้ายคนตกอยู่ในภวังค์
“เป็นข้าที่ต้องการขโมยเครื่องบรรณาการจากต่างแคว้น จึงได้วางแผนกับสวีหลางให้เขาช่วยกำจัดกัวจิ่นและจานซั่ว โดยทำให้คนทั้งสองผิดใจกัน สวีหลางวางยาให้กัวจิ่นคลุ้มคลั่งแล้วสั่งให้มาบีบคอข้า จากนั้นข้าก็ถวายฎีกาให้ฮ่องเต้เนรเทศคนผู้นั้นจากเมืองหลวงไปเสีย กัวจิ่นหมดสิ้นความไว้ใจในตัว จานซั่วแล้ว สุดท้ายพวกเขาก็ไม่ได้ทำหน้าที่ตรวจสอบเครื่องบรรณาการอีกต่อไป สวีหลางจึงส่งคนของตนเข้าไปทำหน้าที่แทน ตอนนี้ในจวนของข้าก็มีของบรรณาการซ่อนอยู่อีกหลายชิ้น”
ใต้เท้าเถามือสั่นเทา ชี้หน้าใต้เท้าถัง “ที่แท้ๆ ท
