จานเจิ้งครางดังกว่าทุกครั้ง ก่อนจะยื่นหน้าเข้าประกบริมฝีปากกับ กัวเจียงเยว่ อากาศภายในห้องที่ควรจะเย็นกลายเป็นร้อนระอุ
“เยว่เยว่ มาเถอะได้เวลาแล้ว”
นางปล่อยมือให้เขาเป็นอิสระ ชายหนุ่มพลิกกายขึ้นคร่อมด้านบนก่อนจะประสานร่างกายเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับนาง กัวเจียงเยว่ครางอึกอักด้วยความรู้สึกคับแน่น ครั้นจานเจิ้งเริ่มเกร็งบั้นท้ายและโยกร่างเข้าออก นางก็เริ่มส่งเสียงออกมาจากลำคอ
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้องที่ปิดทึบทั้งสี่ด้าน นางเกร็งนิ้วจิกข้างลำตัวชายหนุ่ม เสียงหวานของนางครวญเรียกชื่อเขาแผ่วเบา ครู่หนึ่งเขาก็ดึงร่างนางขึ้นให้นั่งอยู่บนตัก มือเรียวสองข้างกุมบั้นท้ายบีบเบาๆ เป็นการให้จังหวะนางเพื่อรับการกระเด้งสะโพกของเขา เขาก้มหน้าลงดูดปลายปทุมถันทั้งใช้ลิ้นตวัด เขาครางเสียงฮึ่มฮั่มในลำคอเมื่อนางเขย่งโขยกแรงขึ้น
“เยว่เยว่ อืม...อาวว....”
นางก้มลงดูดใบหูเขา ชายหนุ
