พี่นักบอล 1

1129 คำ
"มึงดูพี่เขาดิกรี้ด!!! หล่อมากเนอะ"หญิงสาว ที่กำลังร้องกรี้ดสกิดเพื่อนตัวเองที่นั่งอยู่ข้างๆให้หันไปดูเหล่าหนุ่มๆนักบอลของมหาลัยที่เดินผ่าน "อืมพี่เขาหล่อจังเลย" เรนเดียร์ ที่นั่งอยู่หันไปมองจับจ้องไปที่คนคนนึงที่เรียกได้ว่าเขาชอบที่สุด นั่นก็คือพี่เป้ กัปตันของทีมทั้งหล่อสูงหุ่นดี มันดีไปหมด "เเหม่ๆมองพี่เขาตาหวานเยิ้มเลยนะ มึงชอบพี่เป้ก็ไปจีบเขาสิเรนเดียร์ " โม สกิดเพื่อนตัวเองอย่างหยอกล้อ เรนเดียร์ยูปากของตัวเองเเบบน่ารักๆ "เนี่ยมึงน่ารักขนาดเนี่ยกูว่านะ พี่เขาต้องชอบ" "ไม่เอาหลอกพี่เขาออกจะฮอต เราเป็นคนธรรมดาไม่กล้าหรอก อีกอย่างถ้าเกิดพี่เจามีเเฟนเเล้วเเฟนเขามาตบเราก็เหนื่อยอีก เเค่มองอยู่ตรงนี้ก็อุ่นหัวใจเเล้ว "จร้าๆ...." โมเเบะปากใส่เพื่อนตัวเองหนึ่งทีอย่างหมั่นไส้ มั่วเเต่จ้อง ได้ครอบครองไม่ดีกว่ารึไง "ไปเถอะกินข้าวกันมานั่งมองพี่เขาจนไม่ได้กินเเล้วข้าว" "อะเคร" เรนเดียร์เดินตามเพื่อนสาวของตัวเองไปที่โรงอาหาร กลางของมหาลัยผู้คนส่วนใหญ่จะมานั่งทานที่นี้เพราะตรงนี้เหมิ่อนเป็นจุดรวมดาว มีเเต่คนหน้าตาดีฮอตๆ บางครั้งก็มีคนที่เป็นดารามานั่งเล่น เเถมยังอยู่ข้างสนามกีฬาที่มีผู้ชายยั้วเยี้ย "กินไรดี"โมหันไปถามเรนเดียร์เพื่อนตัวเล็กของเขา "อยากกินก๋วยเตี๋ยวป้าจุ นรกเเตก" "555ไปตั้งชื่อร้านให้ป้าเขาตอนไหน" "ก็มันจริงไหมละน้ำก๋วยเตี๋ยวคือเเซ่บเเบ้วก็ร้อนจนลวกปากเเต่ว่าไม่ได้ ป้าเเกทำอร่อย" "เครๆไปต่อเเถวก่อนที่เเถวจะยาวกว่านี้ ร้านป้าเเกยิ่งมีคนกินเยอะอยู่อร่อย หรือใส่กัญชา555" "บ้าหรอ" เรนเดียร์ดุโมเบาๆเเละพากันเดินไปต่อเเถว "ดีนะเเถวยังไม่ยาววันนี้ได้กินไวปกติยืนเเถบขาลาก ....อุ้ย" "ใช่.....หื้มมีอะไรหรอ" โมที่ยืนอยู่ด้านหน้าเมื่อหันมาเพื่อจะพูดคุยกับเรนเดียร์ต้องตกใจอย่างลืมตัว เพราะคนที่ยืนต่อเเถวอยู่ข้างหลังคนหน้าหวานนั้นเป็นคนที่เจ้าตัวชอบ "ป่าวๆ...." เรนเดียร์ขมวดคิ้วสงสัย เเต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากยังคงยืนรอต่อเเถวเพื่อกินก๋วยเตี๋ยวป้าจุอยู่ ในมือก็ถือโทรศัพท์ไถดูโซเชียลไปเรื่อยเพื่อฆ่าเวลา ริมนิม ทุกคนดูพี่เป้ นักบอลของมหาลัยxxc สิหล่อรวยระดับเทพเจ้าวันนี้พี่เเกถกเสื้อขึ้นทำให้เห็นซิคเเพ็คเเน่นๆดีนะฉันเเคปทันทุกคนมาดูเร็ว ฝากเเชร์ด้วยจร้า เเนบรูป คอมเม้น หล่ออ่าาา ผัวฉัน(ทิพย์) อยากได้อยากโดน งานนี้ไปไหม "พี่เขาหล่อจัง" เรนเดียร์พูดเเละมองรูปยิ้มๆ ฟุด....ฟิด....ฟุด...ฟิด ลมอะไรรดอยู่บนหัวเรานะ เรนเดียร์คิดในใจด้วยความสงสัย ก็ต้องหันไปมองตามธรรมชาติของคน พรึบ ใบหน้าหวานของเรนเดียร์หันไปประทะเข้ากับเเผงอกของใครบางคน กลิ่นเหงื่อรอยเข้ามาในจมูกจนได้กลิ่น "อุ้ยขอโทษครับ" เรนเดียร์รีบก้มหน้าขอโทษขอโพยอย่างไม่ตั้งใจ ไม่คิดว่าคนที่อยู่ข้างหลังจะอยู่ใกล้จนชิดขนาดนี้ "หื้อ..ไม่เป็นอะไร" "ขะ..ขอโทษ..คะ...อะ" เรนเดียร์เงยหน้าขึ้นมาเพื่อจะขอโทษคนข้างหลังอีกครั้ง เเต่ต้องชะงักคำพูดเมื่อสบตาเข้ากับสายตาเรียวเหมือนนักล่าของคนที่เขาคุ้นหน้าดี ไม่คุ้นได้ไงละเเอบมองเขาอยู่ทุกวัน "....ไม่เป็นอะไร" "ครับขอโทษครับ" เรนเดียร์รีบหันหย้ากลับมาเเละกุมใบหน้าตัวเองเอาไว้ด้วยความเขิลอาย โมที่มองเหตุการณ์อยู่ก็ยิ้มกริ่มมองไปที่คนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างหลังเรนเดียร์ เเละชี้นิ้วชี้ไม้มาที่เรนเดียร์ ปากก็พูดเเบบไม่ออกเสียงว่าคนนี้ชอบ "หึหึ" เป้ยิ้มออกมาอย่างนึกขำเเละก้มมองกลุ่มผมของคนตัวเล็กกว่าที่ยืนอยู่ข้างหน้า .จึกๆ "งึก" เรนเดียร์สดุ้งขึ้นเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างมาสกิดอยู่ที่หลัง "น้อง" "คะ..ครับ!" เมื่อเสียงทุ้มเรียกขึ้นเรนเดียร์สดุ้งตัวโหย่งเเละหันไปมองคนที่สกิดเข้าทันที ไม่รู้ว่าทำไมต้องกระตือรือล้นขนาดนี้ "ชื่ออะไร" "ผะ..ผมหรอ" "ใช่" "อั..ชื่อเรนเดียร์ครับ" 'พึ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่เป้เป็นเข้มๆขรึมๆพูดไม่มรหางเสียง เเต่ร้าวใจชมัดเลย' เรนเดียร์คิดในใจ "ขอไลน์หน่อย" "ห้ะ" "ไลน์มีไหม" "อะ....มีครับ " เรนเดียร์รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นกดไปที่คิวอาร์โค้ดเพื่อให้เป้เเสกน "หึหึ..เอาเบอร์มาก็ได้เเค่นั้นก็ได้ไลน์เเล้ว" "เเล้วพี่ไม่ออกเเต่เเรกละว่าขอเบอร์หน่อย" "..." "อุ้ยขอโทษครับ" "น่ารักดี" เป้เเย่งโทรศัพท์จากมือขาวๆนั้นมาเเละทำการเเลกเบอร์เเลกไลน์ตัวเองเสร็จศัพท์ "เดียวทักไป" "ครับ" "คิวต่อไปจร้าเอาเว้นอะไรลูก" "เอ่ออเส้นเล็กครับ" เรนเดียร์รีบเอาโทรศัพท์คืนเเละหันไปสั่งอาหารกลับป้าจุทันที . . . . . "มึงบอกมาเดียวนี้นะมึง ไปหว่านเสน่ห์อะไรพี่เขาพี่เขาถึงขอเบอร์ขอไลน์มึง มึงรู้ไหมกูเห็นผู้หญิงรอบๆมองมึงตาเขียวอย่างกลับงู เขียวอีบ้า จะโดนตบไหมเนี่ย" "ก็ไม่ได้ทำอะไรพี่เขาขอเลย ...เราก็ตกใจเเต่ตอนนั้นคือทำตัวไม่ถูกใจเต้นตึกตักๆมากๆ เหมือนจะกระเด็นออกมาจากร่างกาย พี่เขาเป็นคนเย็นชาขรึมๆมากพูดเเบบห้วนๆคือร้าวใจมากเว้ยโม" "เเหม่อวดใหญ่เลยนะ.....กูว่าโอกาศนี้เเหละ....จีบกันเลยกูเชียร์คิคิคิ" "บ้าหน้าเขาอาจจะขอไลน์เรื่องงานอะไรป่าว" "ทำเป็นพูดอ้างไปทั่วนะมึง พี่เขาจะให้มึงช่วยงานอะไรละ งานเป็นเเมียพี่เขางี้หรอ" "บ้าหยุดพูดเลยกินต่อเถอะ" "หึหึ...เพื่อนกูมันเริ่ด" "เเล้วเรียนเสร็จก็กลับบ้านดีๆหละระวังโดนเเฟนคลับพี่เขาดักตบ " "บ้าไม่ใช่เเละ" "จร้า"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม