ลงโทษเด็กปากดี

1386 คำ
กายเปิดกระจกทักทายเจ้าหน้าที่อยู่ห้านาที ก่อนจะออกรถไปยังห้องเช่ารายวันที่เด็กยาหยีเปิดไว้เมื่อวาน ลูกชายเจ้าของหอเห็นยาหยียืนรออยู่ เขาไม่รู้ว่าเธอยืนรอกรธวัฒน์เคลียร์ค่าห้องอยู่ๆก็เดินมาหา กรุ้มกริ่มเจ้าชู้ใส่ "น้องสาว ไม่ต้องจ่ายค่าหอก็ได้ สวยแบบหนูพี่ให้อยู่ฟรีตลอดชีวิตเลย" ยาหยีที่ได้ยินก็กระเถิบหนี สัญชาติทำให้เธอคว้าแขนกรธวัฒน์มากอดเอาไว้ เขากำลังจะสะบัดออกแต่ยาหยีกอดแน่นเกินไป จากนั้นก็ได้ยินเสียงผู้ชายดังมา "เหอะ ที่แท้ก็เมียน้อยนี่หว่า มีผัวแล้ว วันไหนผัวไม่ว่างมาเคาะพี่ได้นะน้อง" กรธวัฒนจึงเข้าใจ จึงโอบไล่เล็กรั้งเข้ามากอด ก่อนจะเอ่ยออกไป " มึงมีปัญหากับเมียกูเหรอ" เจ้าของหอเห็นท่าไม่ดีจึงไล่ลูกชายไปพ้นๆ จ่ายค่าหอเรียบร้อย ยาหยีเช่าไว้7วัน แต่เพิ่งอยู่ไปคืนเดียว เดิมทีกายจะกลับเลยแต่เขาเปลี่ยนใจอยู่ต่ออีกคืน ยาหยีมองหน้าเขาจากนั้นเขาก็ลากเธอเข้าห้องพักก่อนจะต่อสายหาแสนรัก "ฮัลโหล แสนคะฝนตกหนักมากอาขับรถไม่ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้อาไปส่งเพื่อนให้ค่ะ" (ทำไมที่นี่ไม่ตกคะ อากายแล้วเพื่อนแสนจะปลอดภัยไหมคะ) "อาเปิดอีกห้องพักข้างๆ ไม่ต้องห่วงค่ะรับรองไร้รอยขีดข่วน" (ขอบคุณมากค่ะ ยาหยีกำลังเศร้าอากายอย่าโกรธหากยาหยีพูดอะไรแย่ๆนะคะ) กายวางสายไปแล้ว เด็กสาวที่ตอนนี้ถูกเขาบีบข้อมืออยู่ก็สะบัด แต่มือของเขาแข็งราวกับคีมเหล็ก กรธวัฒน์เหวี่ยงร่างบางทิ้งบนเตียงก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงเยาะเย้ย "อย่ากระแดะ ฉันไม่ได้ตาต่ำเหมือนไอ้หนุ่มนั่น สารรูปอย่างเธอแก้ผ้ายังไม่มีอะไรให้มองเลย" "ทำไมต้องโกหกเพื่อนฉัน ในเมื่อคุณอยากอยู่ที่นี่ก็ตามสบาย ฉันไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของคุณหรอก" ยาหยีลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋าเดินทางที่ยังไม่ได้เอาของออกเพราะเมื่อเช้ามาก็รีบไปเรียน ก่อนจะลากไปที่ประตู คนตัวสูงก้าวทีเดียวก็ถึงตัวก่อนจะเหวี่ยงกระเป๋าไปอีกทางแล้วกดยาหยีลงบนเตียง ยาหยีผลักเขาออกแต่ไม่ขยับสักนิด "อยากลองของเหรอ ได้เดี๋ยวจัดให้ มานี่เลย" ปากหนาได้รู้ก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากบาง ยาหยีทุบไหล่เขา กรธวัฒน์จูบลงโทษแต่เธอเม้มปากแน่น "แน่ใจเหรอว่าชนะ มาดูกัน" มือหนาปลดกระดุมเสื้อนักเรียน ยาหยีตกใจอ้าปากจะโวยวาย ทำให้กรธวัฒน์สามารถลอดลิ้นร้อนของตนเข้ามาได้ เขาจูบลงโทษดูดเกี่ยวลิ้นเล็ก กวาดน้ำลายแสนหวานดื่มจนหมด จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนจูบเรียกร้อง ยาหยีไม่มีประสบการณ์มาก่อนจึงอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของเขา ริมฝีปากหนาถูกเขาถอนออกมา มองหน้าสบตาคนตัวเล็กใต้ร่างที่ตอนนี้ปากบวมเล็กน้อยเพราะเขา นิ้วโป้งไล้ริมฝีปากเบาๆน้ำเสียงที่เอ่ยกำลังควบคุมอารมณ์ตนเองเต็มที่ "ไม่คิดว่าสารรูปอย่างนี้ จะจูบได้ถึงใจปากเธอหวานมากนิลยา อย่างอื่นเล่าขอพิสูจน์หน่อย" "จะทำอะไร ปล่อยนะ!!" "เช็คของสักหน่อย ทันทีที่พ่อเธอเซ็นชื่อทุกอย่างบนตัวเธอฉันก็มีสิทธิ์" "คุณมันบ้า คุณกับพ่อมันพวกคนบ้าวิปริต พวกผีพนัน อื้อ อย่าดูดนมฉัน คุณกรธวัฒน์ปล่อยน่ะ อย่า อื้อ ค คุณ ก กาย" กายไม่ได้ยินเสียแล้ว อืมหวาน นุ่ม หัวนมสู้ลิ้นเสียด้วย ยาหยีที่ผลักเขาออกไม่นานก็กลายเป็นโอบรอบคอเขา เสียงครางเบาๆดังออกมาจากปากจิ้มลิ้ม "เสียว คุณกายพอเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย อือ หยีเสียว" "เสียวมากไหมคะ" กายที่รู้แล้วว่าคนใต้ร่างกำลังควบคุมตัวเองไม่ได้ จึงละปากออกมาถามเสียงหวาน ยาหยีพยักหน้าก่อนจะครางอีกครั้งเพราะเขาก้มลงไปตวัดลิ้นเลียหัวนมของเธอ จากนั้นก็ดูดกลืนจนมีแต่น้ำลายทั้งสองข้าง กรธวัฒน์จับสาวน้อยลุกมานั่ง ดันแผ่นหลังให้แอ่นขึ้น ก้มลงดูดดื่มอย่างไม่รู้จักอิ่ม "อื้อ พอเถอะหยีเสียว คุณกายขาพอนะคะคนดี อย่าทำอีกเลย อื้อ" ให้ตายคำว่าคุณกายขาที่ออกจากปากเธอมันไพเราะมากจนเขาอยากทำมากกว่านี้จริงๆ อยากได้ยินเสียงครางหวานๆเวลาที่เขาอยู่ในตัวเธอ มันคงจะดี "ไม่อยากต่อเหรอเครื่องฉันกำลังติดนะคนสวย" "พอเถอะนะคะ พอแค่นี้เถอะต่อไปไม่ทะเลาะกับคุณแล้ว" "เวลาอยากเอาตัวรอดเธออ่อนหวานเป็นด้วยหรือยายตัวร้าย ได้วันนี้แค่นี้ ไปอาบน้ำได้แล้วจะพาไปกินข้าว ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันอยากกินอย่างอื่นก็ตาม" ยาหยีลนลานไปเปิดกระเป๋าเอาเสื้อผ้าวิ่งเข้าห้องน้ำทันที กายหัวเราะก่อนจะนอนหงายมองเพดาน ให้ตายเถอะแกเป็นบ้าอะไรไปไอ้กาย ยายเด็กนั่นลูกสาวศัตรูนะ ก่อนจะหลับตาลงภาพที่เด็กคนนั้นกอดเขาครางแต่ชื่อเขามันแวบเข้ามา คงต้องพากลับไม่งั้นคืนนี้เขาจับยายนี่กินแน่ ยาหยีออกมาแล้วเขาก็ลุกขึ้น "กลับเถอะไม่ค้างแล้ว เดี๋ยวหนูแสนคงได้โทรหาทั้งคืน" ยาหยีรีบหยิบกระเป๋าทันทีแต่คนตัวสูงกลับรั้งเอวบางมานั่งลงบนเตียงจับเธอนั่งตักก่อนจะเอ่ย "เดี๋ยวก่อนไม่ต้องรีบขนาดนั้น หืมอาบน้ำแล้วยิ่งหอม ขอกินนมอีกหน่อยเดี๋ยวไปส่ง" เขาเลิกเสื้อยืดขึ้นก่อนจะปลดตะขอเสื้อในที่ติดด้านหน้าออก ใหญ่โตจริงๆนมสวยเป็นบ้ายายเด็กปากดี "ต แต่ว่าคุณกาย อื้อ เบาๆสิอย่าดูดแรง ช้ำหมดแล้วนะ" "ทำไมจะเก็บไว้ให้ใครกิน หวงฉันเหรอ" "ป เปล่าก็คุณรุนแรง" "งั้นดูดค่อยๆก็ได้ คืนนี้เธอรอดแต่ครั้งหน้าไม่แน่ ป้อนสิเร็วๆฉันหิว" "คะ" "ป้อนใส่ปากฉันทำสิยาหยี" "ทำไม่เป็น" "เอาเต้านมใส่ปากมาช้อนมาอย่าช้านะไม่งั้นฉันเปลี่ยนใจค้างที่นี่เธอโดนเยอะกว่านี้แน่" ยาหยีจำใจช้อนเต้านมใส่ปากเขา กรธวัฒน์ดื่มจนคนตัวเล็กเสียวซ่านไปหมด ใจหนึ่งก็อยากผลักไส อีกใจก็อยากให้เขากอดเธอ จนกระทั่งเขาปล่อยเต้านมเป็นอิสระ ยาหยีเหมือนโหวงๆเลยก่อนเขาจะเอ่ย "กลับเถอะ ไม่งั้นเธอเดือดร้อนแน่" กรธวัฒน์หยิบกระเป๋าเธอออกมาก่อน แต่ทันได้ยินเธอบ่นเบาๆ "คนบ้าอะไรตะกละ อดอยากมาจากไหนกัน เห็นผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังทุกวันเจ้าชู้ชะมัด" กายอมยิ้มก่อนจะเอาของขึ้นรถ ไม่นานก็ออกมาจากที่นั่น ต่างคนต่างไม่เอ่ยอะไรจนกระทั่งถึงที่บ้าน แสนวิ่งมารับเพื่อน เมฆาที่นั่งอ่านนิตยสารอยู่ก็เงยหน้ามอง หืม ไอ้กายไอ้เวรนี่ ไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ย จากนั้นได้ยินเสียงเด็กในปกครองเอ่ย "หยี แกกลับไปบ้านมาอีกเหรอ ถูกพ่อตีมาอีกหรือไง" "ป เปล่าทำไมหรือแสน" "ก็ตัวแกมีแต่รอยแดงเป็นจ้ำๆเลย ไปๆอาบน้ำเดี๋ยวฉันทายาให้" ยาหยีหน้าแดงเหลือบมองคนก่อเรื่อง เขาผิวปากพร้อมกันยักคิ้วให้ แสนรักลากเพื่อนไปโดยไม่รู้ว่าในสายตาผู้ปกครองเธอน่าเอ็นดูขนาดไหน "หึ ไว้จะสอนให้ว่ารอยแดงแบบนั้นเขาทำยังไงยายตัวแสบของอา" หันมาเจอเจ้าตัวดีก็บ่นใส่ไปหนึ่งชุด จนกายเอ่ยปาก "พี่วัยทองอย่างที่หลานบอกจริงๆ ยายแสนพูดถูกพี่มันพวกToxic"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม