เงาดำที่บังแสงแดดตอนเช้าตรงหน้า ใบข้าวกลั้นใจเงยหน้ามอง แล้วก็รีบส่งยิ้มแหยๆ ให้
‘เจ้านายโดยตรง’ ของเธอ ภาค วิโรจน์เทียมสกุล
หากตัดชายผู้นี้ออกไป บริษัทแห่งนี้ก็น่านั่งทำงาน ตลอดหนึ่งอาทิตย์เธอทำงานเต็มกำลัง เต็มความสามารถ ไม่เคยสักครั้งที่จะหายใจได้ไม่เต็มปอด จนกระทั่งวันนี้
“เธอมาทำอะไรที่นี่แต่เช้า?” ภาคเปรยลอยๆ หลังมองนาฬิกาที่ข้อมือตนเอง
มันยังเช้ามาก ไม่น่ามีพนักงานคนไหนมาทำงานตั้งแต่เช้าตรู่ ภาคไม่ได้เพิ่งมา เขาอยู่โยงตั้งแต่เมื่อคืน หลังเครื่องบนแลนดิ้ง เขาก็เลยมาที่ทำงานเลย งานที่เขารับผิดชอบมีหลายโครงการ ภาคไม่อยากให้งานสะดุดเพราะต้องรอให้เขามาอ่านสัญญา
เขานอนมาบนเครื่องจนคิดว่ากลับไปบ้านก็คงข่มตาไม่ลง
ภาคเลยทำงานชดเชย ช่วงเวลาหลายวันที่เขาไม่อยู่
คงเพราะยังปรับตัวไม่ได้ เนื่องจากเวลาคาบเกี่ยวกัน หลังเซ็นต์เอกสารครบทุกแฟ้ม เขาก็เลยเถลลงมาหาอะไรใส่ท้อง และบังเอิญเห็นคนคุ้นต
