หลังจากวันที่ไฟไหม้บ้านฝ้ายสามวัน
"ขอบใจนายมากนะที่ให้ฉันพักที่บ้านนายได้แต่ว่า...ฉันนอนที่โรงพยาบาลกับบอลดีกว่า" ฝ้ายบอกโตเด็กหนุ่มหน้าตาที่มักจะยิ้มหวานให้เธอราวกับว่าเขามีใจ
"แต่อีกไม่กี่วันไอ้บอลก็จะออกโรงพยาบาลแล้วนะครับบ้านพี่ก็ได้ไหม้วอดไปทั้งหลังแล้วจะนอนค้างคืนที่ไหน" โตถามฝ้าย เขาแอบดีใจเล็กน้อยที่เธอจะมาพักค้างคืนที่บ้านเขา
"พูดเอาซะเหมือนเลย....มึงชอบพี่เขาหรือไง" อาเล็กพูดแทรก โตมองตาขวางเขาไม่ชอบอาเล็กเท่าไหร่
"ฉันไม่นอนค้างคืนบ้านใครทั้งนั้น...ฉันจะไปหาห้องเช่าพักเอง" ฝ้ายรีบตัดบทพูดออกไปเพราะไม่อยากให้ทั้งคู่เดือดร้อน
"แต่พี่ฝ้าย" ทั้งสองคนพูดขึ้นพร้อมกัน เป็นอาเล็กที่ยื่นมือออกมาจับมือเธอไว้แน่น
"ผมพอจะมีที่พักให้พี่ฟรีๆ....โดยที่ไม่ต้องเสียเงินสักบาท" โตกัดฟันมองด้วยแววตาที่อิจฉา
"มึงเป็นใครวะ...ใครใช้ให้มึงมาเสนอหน้า"
"ทำไมกูต้องตอบคำถามมึง" โตกับอาเล็กเร
