"ฉันยังไม่อนุญาตให้เธอกลับ" โซนปรายตามองฝ้ายที่กำลังจะกลับบ้าน
"แต่ฉันทำหมดทุกอย่างแล้ว" ยังจะให้อยู่ต่ออีกเหรอไอ้เด็กกวนประสาท
"เธอต้องนอนค้างคืนที่นี้"
"อะไรนะ....ทำไมมันเร็วนักล่ะ" ฝ้ายเดินเข้าไปหาเขา โซนแสยะยิ้มมุมปาก
"ก็เพราะฉันเป็นเจ้านายเธอ....เธอต้องฟังคำสั่งฉัน" โซนชี้หน้าฝ้าย
"เอาแต่ใจเห็นแก่ตัว...พวกมาเฟียมีนิสัยเอาแต่ใจกันหมดเลยหรือไง"
"...."
"นี่ขนาดเป็นเด็กนะไม่อยากจะคิดถ้าโตขึ้นจะเป็นผู้ใหญ่แบบไหน"
"อย่ามาสอนฉัน...หน้าที่คนใช้คือคอยทำตามคำสั่งห้ามบ่น" ฝ้ายปัดนิ้วที่ชี้หน้าเธอออก
"นายเองก็หัดมีบ้างนะมารยาท...เป็นแค่เด็ก"
"เด็กแล้วไง....ไม่ใช่ไอ้เด็กอย่างกูเหรอที่เป็นผัวมึง" โซนบีบลำคอฝ้ายแน่นจนเธอเริ่มหายไม่ออก
ตุบ ฝ้ายถูกเหวี่ยงไปที่โซฟา เธอยกมือขึ้นลูบคอตัวเอง
"ปล่อย....จะทำอะไร" เธอตะโกนถามเขา มือเล็กพยายามผลักอกแกร่งให้ออกห่างโซนก้มลงพยายามยัดเหยีย
