ผ่านไปสองสัปดาห์แล้วที่ฉันกับปัทม์ใช้เวลาเรียนร่วมกัน วันนี้วันพฤหัสบดีฉันมีเรียนบ่าย แต่ฉันต้องออกไปหาซื้อของมาทำงานกลุ่ม ปัทม์พาขับรถออกมาหาซื้อของแต่เช้า
ฉันมองไปข้างทางเจอนวพลที่หน้าหอพักของเขากำลังเดินขึ้นรถเก๋งคันเดิมด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ลงเรียนซัมเมอร์แต่เขาทำไมไม่กลับบ้านต่างจังหวัด ปัทม์ก็เห็นนวพลเหมือนที่ฉันเห็น แล้วก็ถามขึ้นมา
“ห่วงมันเหรอ?”
“อืม”
“พรุ่งนี้เราพามาหามันดีไหม?”
“ก็ดีนะ” ฉันบอก
“....”
ปัทม์เงียบ รึว่าเมื่อกี๊เขาประชดเหรอ
“ปัทม์ หิวรึยัง?”
“....” ปัทม์ยังเงียบ
“แวะซื้อน้ำเต้าหู้หน้าตลาดให้หน่อยสิ เราอยากกิน”
“....” ปัทม์เงียบ แต่ก็เลี้ยวแวะจอดแล้วลงไปซื้อให้ น้ำเต้าหู้สี่ถุง ปาท่องโก๋แบบมีไส้นมอีก6ชิ้น
ปัทม์ขับรถต่อ ฉันเอาหลอดเจาะถุงน้ำเต้าหู้ดูดกินแล้วกัดปาท่องโก๋ไปหนึ่งชิ้นสลับกัดดูน้ำเต้าหู้ในมือจนหมด แล้วเจาะถุงที่สองยื่นใส่ปากค
