ตอนที่ 18 : TK + แนะนำตัวละคร (ใหม่)

1507 คำ
Tan Khun’ s Part ผมมองเห็นความวุ่นวาย ที่อยู่ข้างหน้า ได้ในระยะ 500 เมตร และแม่งก็ต้องเดินไปทางนั้นอีก จากจุดนี้มันจะร่นระยะทางไปตึกจอดรถได้ ยังไงก็ผ่าน เอาวะ! “ปล่อย… บอกให้ปล่อยไง ไม่ไป!” “คุยกันดีๆ ได้ไหม พราว” มีผู้ชายคนนึงกำลังฉุดมือผู้หญิงคนนั้นอย่างแรงยื้อแย่งกันไปมา “ไม่คุยค่ะ ไม่อยากคุย เสียเวลา” เอาไงดีวะ! จะเสือกดีไหมวะ!ผมได้แต่คิดทบทวนในใจก่อนว่าจะเดินเข้าไปยุ่งในสถานการณ์ซับซ้อนนี่ ดีรึป่าว? “เห้ย! จะทำอะไรอะ?” ผมตะโกนออกไป ก่อนจะขยับเข้าไปใก้ลมากขึ้น “ใจเย็นๆ ดิวะ ค่อยพูด ค่อยจาก็ได้มั้ง? ดูท่า..เธอจะเจ็บแขนนะนั่น” พูดพร้อมกับ พยักพเยิดหน้ากลับไปเล็กน้อย ..ผลัก.. “อย่ามาทำแบบนี้ ถ้าพี่เป็นแบบนี้อีก ไม่ต้องมาให้เห็นหน้า พูดไม่รู้เรื่อง” ผู้หญิงคนนั้นสะบัดมือผละออกอย่างรวดเร็ว... ทันทีที่ผมเดินเข้าไปใกล้ และ รีบวิ่งจากไป “มึงนี่มันเสือกจริงๆ ไม่รู้เรื่องอะไร อย่ายุ่ง เรื่องผัวเมีย” “เออ กูเสือกเอง และจะทำไม? ก็มึงมายืนเกะกะขวางทาง ซ้ำ..ผู้หญิงเขาก็ดูไม่เต็มใจอะ” ผมตอบกลับไปอย่างกวนตีน เพื่อถ่วงเวลาให้ผู้หญิงคนนั้นวิ่งหายลับมุมตึกไป “มึงนี่มัน!!เสียอารมณ์โว้ยย!” มันตะโกน พร้อมกับเดินกระแทกไหล่ ผ่านผมไปอย่างหงุดหงิดเหมือนหมาบ้า จะว่าไปถ้าจะต้องสู้กันจริงละก็.. หุ่นอย่างมัน กับนักกีฬาอย่างผม กระดูกคนละเบอร์กันอยู่แล้ว แต่ผมไม่อยากต้องถึงขั้น เลือกตกยางออกขนาดนั้น มันไม่ใช่ เรื่อง ของกู ครับ! ย้อนกลับไปคิดถึงเหตุการณ์วันนั้น หลังจากที่บังเอิญเจอน้องคนนี้หลายครั้งแล้ว ส่วนหนึ่งของสมอง ทำให้จำคนสวยได้แม่นยำเสมอ 😏 ว่า...ผู้หญิงที่วิ่งตัดหน้ารถเมื่อกี้คือใคร! . . . . . . . . (อดีต) โรงอาหาร คณะบริหาร ตู้ด ตึ้ด… … เสียงโทรศัพท์โทรออกหา แทนใจ “ฮัลโหล” “พี่ เลิกแล้วนะ แกอยู่โรงอาหารใช่ไหม?” “เนี่ย...ถึงแล้ว ออกมาเร็ว ๆ ทางนี้” มองหาน้องสาวตัวเองก่อน คนในโรงอาหารคณะบริหารตอนเย็นไม่เยอะ แต่มันกว้างครับ “มาเร็ววววดิ้ ร้อน!” มองผ่านไปเห็นยัยตัวแสบนั่งอยู่กลางโรงอาหาร... กำลังมีหลายคนจับจ้องไปที่โต๊ะตัวนึง จุดรวมสายตาทั้งหมดนั้น มีน้องผม, ผู้ชายคนนึงถือลูกโป่งหัวใจสีแดง และผู้หญิงอีกคนถือดอกไม้ช่อใหญ่ แล้วทำไมน้องสาวผมนั่งอยู่ตรงนั้นด้วย? มันเล่นอะไรกันวะ... อยากจะเป็นจุดสนใจ?สำหรับผมมันน่าอายมากกว่า แทนใจมันทำอะไรไร้สาระขึ้นทุกวัน มีเรื่องบ่น มันต่อบนรถละ จีบใครก็ได้แต่ห้ามจีบน้องสาวแทนคุณครับ ผมหวง... “พี่คุณ รอนานไหมมม ขอโทษที” “ไม่อะ พึ่งมาถึง แต่ร้อน เหนื่อย วันนี้อยากรีบกลับ” “แล้วทำไมแกมาขอกลับด้วย เลิกตั้งนานแล้วจะมารอทำไม?” ปกติแล้วต่างคนต่างกลับครับ น้องโตแล้วดูแลตัวเองได้ไม่เคยเป็นภาระผมเลย “อ่อ หนูมารอเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที” “ทำอะไรกัน ที่โรงอาหาร เขามาจีบแก?” “ในมือหนูมีดอกไม้ไหม ก่อน!!!!” “ดีแล้ว ที่ไม่ใช่แก เพราะไอ้คนนั้นไม่ผ่านวะ!” “หืมมมม? คืออะไรไม่ผ่าน เขาไม่ได้จีบหนู พี่ไม้จีบพราวเพื่อนในกลุ่ม วันนี้มาขอเป็นแฟน” “ก็ดี... จะบอกอะไรให้นะ ผู้ชายจริง ๆ เขาไม่ทำอะไรโอเวอร์แบบนั้นหรอก พวกที่ทำแบบนั้นมันเป็นงาน” “หึ! ทำไม? พี่หวงหนูเหรอคะ คุณพี่ชายสุดหล่อ” “แน่นอน สำหรับแก..ยัยแสบ อย่าริฝันจะมีแฟนตอนนี้ ตั้งใจเรียนก่อน ปีสองถึงจะไม่มีกิจกรรมเยอะแต่งานก็หนักนะ และผู้ชายสมัยนี้ มันหลอกฟันฟรีทั้งนั้นละ รู้ไว้ซะ!” “โถ่! พี่คุณ อะไรขนาดนั้น นี่โตแล้ว พูดเหมือนตัวเองดีมาก... ผู้ชายแบบพี่คุณอะผู้หญิงเค้าไม่ชอบกันหรอก น่าเบื่อ วันๆ เอาแต่เล่นกีฬา ตัวเหม็นแน่ ๆ สาวไม่เข้าใก้ล อี๋...” “ยัยคนนี้นิ!” เขกกะโหลกน้องสาวไป 1 ที “ไม่อยากจะคุย นี่เลือกมากตังหาก… คนอย่างพี่ ไม่มีหรอกแฟนคนเดียว ปวดหัว ไม่พร้อมจะหยุดที่ใคร รู้ตัว รำคาญ อย่าหาเหาใส่หัว แต่ถ้าจะกินกันเล่น ๆ ก็ไม่แน่ : p” “อี๋ พี่คุณน่าเกียดพูดจาแบบนี้ คนคุยมาได้ยินเสียใจตาย… แล้วแบบนี้ เวรกรรมจะมาตกที่น้องรึเปล่า?” “หึ ยัยบ้า คนโสด ทำไรก็ได้ไม่ผิด” ผมขำหน้าน้องสาวมากโบราณจริงพร้อมทั้งโยกหัวยัยเด็กน้อยไปด้วย “แล้วพี่คุณรู้จักพี่ไม้ แฟนพราวไหมคะ เรียนปี 3 เหมือนกันนิ” “เคยเห็นหน้าตอนปี 1 ประกวดเดือนคณะรัฐศาสตร์ ก็งั้น ๆ ละวะ... เป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกันไม่ชอบขี้หน้าเท่าไหร่” “โห มีไม่ชอบหน้า อิจฉาเค้าป่าว?” “หึ! แกพึ่งเรียนมาปีเดียวจะรู้อะไร ไม่ธรรมดาหรอก ว่าแต่ถามทำไม?” “เปล่า ๆ ถามเฉย ๆ พราวพึ่งคบกับพี่ไม้ ก็เป็นห่วงเพื่อนนะ แฟนคนแรก” “อย่ายุ่งเรื่องคนอื่นนักเลย เอาตัวเองให้รอด พี่จับตามองแกอยู่นะแทนใจ” “หึยยย ขนลุก” … พอมานึก ๆ ดูแล้วที่แท้ ก็เป็นเพื่อนของยัยแทนใจนี่เอง วันที่ถือลูกโป่งยังดูรักกันโอเวอร์อยู่เลย วันนี้มาเล่นวิ่งไล่จับกันซะแล้ว... ครั้งก่อนตอนที่เจอ ก็ยืนทะเลาะกันที่หลังตึกรอบนึง นี่มาวิ่งตัดหน้ารถอีก ถ้าเป็นน้องเป็นนุ่ง ใครมาทำกับยัยแสบแบบนี้ จะได้เจอส้นตีนผมแน่นอน! -------------------------- ตอนนี้ผมเรียนปี 3 คณะบริหาร เอกไฟแนนซ์ และการลงทุน มีน้องสาวคนเดียว ชื่อแทนใจ เรียนปี 2 คณะเดียวกันแต่คนละสาย เราสองคนเลือกเรียนที่นี่เพราะที่บ้านมีกิจการส่วนตัวค่อนข้างใหญ่ พอเรียนจบต้องไปสานต่อธุรกิจครอบครัว คุณพ่อกับ คุณแม่ เลยอยากฝากอนาคตไว้ที่รุ่นเรา ตัวผมเอง ในเมื่อไม่ได้เรียนคณะที่อยากเรียนแล้ว ก็เลยต้องหาอะไรที่ทำให้ตัวเองมีความสุขมากกว่านี้ และสิ่งที่ผมค้นพบก็คือ ความบ้าพลัง ผมชอบเล่นกีฬาทุกประเภท... เวลาที่ได้ออกกำลังกายเคมีในสมองของคนเราจะหลั่งสารจำพวก เซโรโทนิน (Serotonin) สารต้านความเครียดที่หลั่งจากสมอง ทำให้มีความสุขและผ่อนคลาย โดพามีน (Dopamine) ช่วยกระตุ้นฮอร์โมน ที่ทำให้เกิดความพึงพอใจ รักใคร่ ความฟิน หลังจากนั้นเมื่อร่างกายได้ออกกำลังกายเสร็จแล้ว จะมีสารชนิดนึงที่เราเรียกว่า >> เอ็นโดรฟิน (Endorphins) การหลั่งสารนี้เป็นส่วนสำคัญในกระบวนการสร้างความสุขและลดความเครียดในชีวิตประจำวันของเราได้ครับ (ฟังอย่างนี้แล้วคงทราบ ว่าผมอยากเป็นหมอ ไม่ใช่นักลงทุน) พูดถึงประเภทกีฬาที่ถนัดที่สุดคือ “ยูโด” ผมก็เป็นส่วนหนึ่งของชมรมมหาวิทยาลัย T และได้เป็นตัวแทนไปแข่งขันชิงแชมป์ อยู่หลายแมทต์ เวลาที่เคมีในร่างกาย หลั่งไหล สมองมันช่วยทำให้ผมไม่เครียด จิตใจไม่หมกหมุ่น กับเรื่องทางเพศเหมือนไอ้พวกเพื่อนตัวดีของผม ปี 3 เรียนหนักขนาดนี้ แล้วแถมยังต้องแบ่งเวลาไปเข้าชมรม ทำกิจกรรมคณะ ถ้าว่างกว่านั้น ก็ไปซ้อมเล่นบาสกับเพื่อนที่ผ่านมาเลยได้ใช้ชีวิตอยู่กับตัวเองเต็มที่ ความสัมพันธ์ความรักอะไรไม่รู้น่าปวดหัว ONS ก็ดีเหมือนกันนะ ( ons : one night stand) สำหรับผมแล้ว มีแต่คนโง่เท่านั้นละ ที่จะเป็นจะตาย เพราะความรัก! ความรักมันเป็นเรื่องไร้สาระ ผู้หญิงในโลกนี้มีเยอะแยะทำไมต้องหยุดที่ใครซักคน? ถ้าใจตรงกันดีลจบ! อยากได้...ก็แค่เอา จบแล้วแยกย้าย คนที่จริงจังมากเกินไปเจ็บเสมอ นี่คือคติพจน์ประจำใจ ดูไว้เป็นตัวอย่างนะ! ....... ขอแนะนำตัวละครใหม่ (TK, คุณ) แทนคุณ ศิริทรัพย์ไพศาล คณะบริหารธุรกิจ เอก Finance and Investment มหาวิทยาลัยT ปี 3 ลักษณะภายนอก : มีไฝเสน่ห์ใต้ตา หางตายกเรียว หน้าตาเจ้าเล่ห์ หล่อ ผิวขาวอมเหลือง ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร โลกส่วนตัวสูง ชอบเล่นกีฬา ทำกิจกรรมกลางแจ้งทุกรูปแบบ อึด ถึก ทน ตัวใหญ่ กอดอุ่น ลุ๊คพี่ชายสุดล่ำ ผมผมทรง Undercut สีดำ ส่วนสูง: 185cm. -------------------------- Writer Talks ขอแนะนำให้รู้จัก แทนคุณลูกรัก พอดีค่าตัวแพงเลยออกช้า... ทุกอย่างมันมีเรื่องราวฮะ ~ คนนี้เปนสายซึน : มาดีมาร้ายไม่รู้อ่านเอง 😂 https://vt.tiktok.com/ZSNsvJ8UN/
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม