ตอนที่ 11: คนที่ถูกรักมันเป็นแบบนี้...
1306 คำ
การมาเที่ยวที่เหมือนไม่ได้มา เพราะหลังจากนั้นเราสองคนตัดสินใจสั่งอาหารโรงแรมมาทานที่ห้องเล็กน้อย ฉันค่อนข้างเพลียมาก รู้สึกปวดหัวตุ๊บๆ ระบมไปหมดทั้งตัวหลังจากโดนเคี่ยวกรำศึกที่ผ่านมา เลยขอพักผ่อนอยู่แต่ในห้องแทน
“เดี๋ยว พี่ออกไปซื้อยา มาให้ดีกว่า อาหารมาส่งจะได้ทานยาเลย” ในขณะที่ฉันกำลังนอนหมดเรี่ยวแรงอยู่นั้น พี่ไม้ก็รีบแต่งตัวพร้อมคว้ากุญแจรถออกไปทันที
“โอเค ค่ะ พราวขอนอนพักแป๊บนึง”
สักพัก... พนักงานก็มากดออดเรียก เพื่อนำอาหารมาเสริฟ์ในห้อง ฉันตะเกียกตะกายลุกขึ้นไปเปิดประตูทั้งชุดคลุมนั่นและ หลังจากนั้นก็รีบปีนขึ้นเตียงนอนสลบไสลไปเลย
พอจะรู้สึกตัวตื่น สะลึมสะลือ เหมือนเห็นพี่ไม้เอาผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตามใบหน้าและลำคอให้อย่างเบามือ ทำให้รู้สึกเย็นสบายขึ้นนิดหน่อย
“พราว ครับ ลุกขึ้นมาก่อน ทานข้าวนิดนึง แล้วทานยานะ”
ฉันงัวเงีย ค่อยๆ ประคองหัวขึ้นมาอยู่สักพัก จนลืมสามารถลืมตาตื่นเต็มที่ พี่เขาก็ลื่นโต๊ะกินข้าวมาชิดริมเตียงฝั่งที่ฉันนั่งอยู่ และเริ่มแกะอาหารทุกอย่างในจานที่แร็ปอยู่ออก ให้พร้อมสำหรับรับประทาน
“อาหารเย็น หมดแล้ว กินได้รึป่าว?” น้ำเสียงเจือความห่วงใยอย่างใจดี... พร้อมกับใบหน้าอมยิ้มทำให้ฉันรู้สึกฟิน
หงึก หงึก
ได้แต่พยักหน้า ตอบกลับไป กำลังจะตักอาหาร เข้าปาก... สุดที่รักก็ยื่นช้อนอีกคันมาป้อนให้ก่อน ☺️ (น่ารักจัง... ตกหลุมรักห้ามไม่ไหว)
งั่มๆ ~
“กินเองได้ค่ะ พี่รีบกินเถอะ เดี๋ยวไม่อร่อยนะ” เคี้ยวคำแรกเสร็จก็รีบบอกทันทีกลัวว่าจะต้องมานั่งป้อนฉันจนหมดจานพอดี
“พราว มีความสุขจังเลย”
"รักพี่ไม้ มากเลยค่ะ..ขอบคุณที่ดูแลกันอย่างดีนะ” เอ่ยออกไปแล้วยิ้มหวานส่งให้พี่เขาอย่างเอาใจ วันนี้ฉันฟินมาก
“รักเหมือนกันครับ... รักมากที่สุด!” เสียงทุ้มจากคนด้านหน้าเอ่ยออกมาเวลาผู้ชายหล่อ ๆ มาบอกรักมันทำให้หัวใจฉันสั่น...
“รีบกินซะ จะได้ทานยานะ”
มือใหญ่เอื้อมมาหยิบเม็ดข้าวที่ติดปากฉันอยู่ออก แล้วเกลี่ยแก้มเบา ๆ เฮ้อ.. ใจฟู
ได้ยินคำว่ารักคืนกลับมา รู้สึกดีจัง จิตใจได้รับการเติมเต็ม บนโลกนี้ใครจะมีความสุขเท่าพราวแล้วนะ กินไปด้วย มองหน้าคนหล่อไปด้วย เจริญอาหารมากมาย~
หลังมื้ออาหารและได้ทานยาที่เขาอุตส่าห์ออกไปซื้อให้ ร่างกายก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาก คืนนั้นเลยลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอน แล้วมานั่งดูหนังกันที่โซฟา พี่ไม้เปิดไวน์ดื่มในห้องกันนิดหน่อย ตลอดเวลาตัวเราแทบจะติดกัน นั่ง นอนเกยกันจนหนังจบ
ตั้งแต่เช็คอินเข้ามา ยังไม่ได้เดินไปสำรวจโรงแรมอะไรเลย ขลุกตัวอยู่แต่ในห้องจริง ๆ ทริปนี้ คืนนั้นพวกเรานอนกอดกันอย่างอบอุ่นทั้งคืน งดทำกิจกรรมรักชั่วคราว เพราะแฟนฉันกลัวน้องน้อยอักเสบ หลังจากเขาขอตรวจดูแล้วเห็นว่ามันบวมตุ่ย!
ด้วยความง่วงงุ่น ฉันผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าแฟนหนุ่มจะนอนหลับสบายเหมือนกันรึป่าวนะ ^^
ตื่นเช้ามา วิวที่ดีที่สุดเกิดขึ้นตรงหน้าไม่ใช่หน้าผู้ชาย แต่เป็นแผ่นหลังอันแสนเซ็กซี่พร้อมกับผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่แสงแดดอุ่นลอดผ่านม่านมาตกกระทบร่างกายที่เปลือยท่อนบนนอนอยู่
รีบลุกไปเช็กเบ้าหน้าตัวเอง ในห้องน้ำ และแปรงฟันก่อน และค่อย ๆ ย่องมานอนที่เดิม ให้พี่ไม้รู้สึกว่าตื่นมาพบคนสวย 1 อัตรา ^^
เสียงขยับตัวเบา ๆ ขยุกขยิก และพลิกตัวกลับมา ทำให้ฉันลืมตามองจ้องคนตรงหน้า
...
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” ยิ้มสดใสรับเช้าวันใหม่ที่คิดว่างามที่สุด เปรียบดั่งนางฟ้าที่ตื่นนอนแล้วยังสวย
“สวัสดีตอนเช้าค่ะคนสวย” เสียงผู้ชายพึ่งตื่นนอนมันแหบพร่า คนอะไรทำไมน่ากินแบบนี้ หล่อชะมัด ตื่นนอนหัวยุ่งยังหล่อ เจ้าชายพระอาทิตย์ของจริง!
.
..
...
....
Private Pool villa
อาหารเช้า มาเสริฟเป็น floating ในสระว่ายน้ำ เพราะฉันเลือกที่จะลงสระแต่เช้าเพื่อให้คุ้มกับค่าที่พัก จะได้มีรูปเช็คอินสวย ๆ ลงไอจีกับเค้าบ้าง
ที่สำคัญคือชุดว่ายน้ำ ที่เตรียมมาต้องได้ทำคอนเทนต์ ถ่ายอยู่เป็น100รูป กว่าจะได้รับประทาน แฟนฉันก็ไม่บ่นซักคำ จัดให้ทุกท่า ทุกมุม ขอเเค่อย่างเดียวก่อนลงรูปต้องให้พี่เขาเซ็นเซอร์ก่อนเท่านั้น... นอกนั้นไม่มีปัญหา คู่เรา ข้อดีของการคบกันคือ ฉันอยู่ในโลกของเขาอย่างเปิดเผย พี่ไม้ลงรูปคู่ ทริปที่เรามาเที่ยวใน Social media ของเขา ฉันมีตัวตนไม่ต้องคอยลุ้นว่าแฟนจะแท็กรูปไหม? ลงรูปเราไหม?
นั่นคือความสบายใจในความสัมพันธ์ครั้งนี้ ไอจีพี่ไม้กับฉันเปิดเป็นสาธารณะ เพราะฉะนั้นจะยิ่งง่ายเมื่อมีคนมากดส่องดู สตอรี่ หรือกดติดตามเพื่อน ตั้งแต่เราคบกัน ยอด follow ฉันเพิ่มมากขึ้น มีผู้หญิง มาส่องสตอรี่เยอะเลยไม่รู้ใครเป็นใครบ้าง บางทีก็มีคอมเม้นท์แปลก ๆ มาเรื่อย ๆ ฉันไม่ค่อยได้สนใจอ่านมันสักเท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่จากเพื่อนสนิท
คำขอส่งข้อความมาเป็น100 ยังไม่ได้เปิดเข้าไปเช็กดูเลยด้วยซ้ำ ฉันเลยไม่ต้องหวาดระแวงกลัวว่าแฟนจะซ้ำกับใคร ก็เพราะแฟนฉันรักฉันมากขนาดนี้และฉันมั่นใจในตัวเขามากเลยละ
กินข้าวเสร็จ พี่ไม้ก็มาลากฉันไปอาบน้ำต่อในอ่างด้วยกัน... เรียกว่าใช้ทรัพยากรของโรงแรมได้คุ้มค่าจริง ๆ
“พราวว ค้าบบบ มาตรงนี้หน่อย!”
“อาบน้ำให้หน่อย...”
“...หึ! อาบน้ำ อย่างเดียวใช่ไหมคะ?” แกล้งถามไปอย่างนั้นทั้งที่รู้คำตอบดีว่าจะโดนอะไร!
“อยากให้ถูสบู่ ตรงนี้... นิดเดียว” พี่เขาดึงฉันลงไปนั่งซ้อนตักนั่งหันหลังแนบชิดอกแน่น ๆ ในอ่างทรงกลมขนาดใหญ่ มีลางสังหรณ์ว่าจะโดนจับกินแต่เช้า อาหารยังไม่ย่อยเลยนะจะอ้วกออกมาไหมถ้าโดนอีกรอบเนี่ย
“ยังเจ็บอยู่ไหม?” เสียงนุ่มลื่นกระซิบคลอเคลียอยู่ใกล้หู พร้อมเป่าลมร้อนออกมา
“ทำไมคะ? ถ้ายังเจ็บ จะไม่ทำเหรอ?”
“ไม่ใช่ครับ”
“ยังไงก็จะทำ.....”
“...แต่ว่า..ทำเบา ๆ ไงละ”
“หึหึ”
เสียงหัวเราะกวนประสาทดังขึ้นจากข้างหลัง แล้วจะถามเพื่อ?????
ก็ไม่มีอะไรมากกว่าที่ฉัน... โดนจัดคาอ่างไปอีก1ยก ช่วงล่างยังระบมอยู่เลย แต่ใจสู้! แฟนก็อยากกินทั้งตัวรวบหัวรวบหางหนีไปไหนไม่รอด
กว่าจะอาบน้ำเสร็จล้างตัว หลายรอบ เปิดน้ำฝักบัวชุ่มฉ่ำแฉะ อะไรที่ไม่เคยทำก็ได้ทำมันในห้องน้ำนี่ละ! เปลือยเปล่าขัด จับ ถู ลูบ ไล้ เรียกได้ว่าไม่มีอะไรจะเสียไปมากกว่านี้แล้ว
เช้านั้นเราสองคนอาบน้ำไป 1ชั่วโมง เช็คเอาท์เลทไปอีกตังหาก คนที่ฟินที่สุดในทริปนี้ คือพี่ไม้หละ รู้สึกว่าจะคุ้มค่าโรงแรมที่สุดแล้ว เพราะได้ใช้พื้นที่อเนกประสงค์ในห้อง infinity pool แบบครบครัน!
- ผู้เขียน
