"ไข้ไม่มีแล้วนะคะคุณหมอ " ฉันอมยิ้มแล้วกล่าวขอบคุณคุณพยาบาล หมอธีมองหน้าแล้วขมวดคิ้วเหมือนกำลังสงสัยบางอย่าง
มองขนาดนี้ถามมาเลยดีกว่ามั้ย
"หายเร็วดีนะ ได้ยาดีหรอ " เหน็บแนมฉันหรอ !
"หมอธีรู้ได้ยังไง แสนรู้นะเราอะ "
"นี่หมอชา น้อยๆหน่อยนะ " หมอธียื่นชาร์ตคนไข้ให้พยาบาลแล้วมองหน้าฉัน ตรวจเสร็จแล้วทำไมยังไม่ออกไปอีก จะจิกกัดอะไรฉันอีก
"คนไข้มีแค่ห้องนี้หรอคะ "
"อย่าเพิ่งไล่ได้มั้ย " ฉันมองหน้าหมอธีสลับกับมองหน้าชาลส์ รู้ละว่าทำไมไม่ไปสักที เพราะผู้ชายนี่เอง
"รายงานดีมั้ยนะ เอ รึว่า "
"รู้แล้วๆ แหมเป็นแค่หลานเจ้าของโรงพยาบาลเบ่งใหญ่เลยนะหมอชา "
"มองผู้ชายเราทำไมล่ะหมอธี หวงนะ "
"ติดป้ายสิจะได้ไม่มอง โอ๊ย ! เบื่อ " หมอธีรีบสะบัดก้นออกจากห้องไป ส่วนผู้ชายของฉันยังนั่งอยู่ที่เดิม ชาลส์ตื่นเช้ามานั่งเช็กงาน จิบกาแฟแล้วก็เช็ดตัวก่อนหมอธีเข้าตรวจ เห็นมั้ยว่าเขาน่ารักมากแค่ไหน
