“อะแฮ่ม เอ่อ แค่กๆๆ” เสียงกระแอมไอมาจากหมอจอมยุทธ ช่วยหยุดภาพบาดตานั้นให้กลับเข้าสู่ภาพปกติ
“อุ้ย ขะ...ขอโทษค่ะ ฉันซุ่มซ่าม” ปกติไม่เคยเป็นแบบนี้นี่นา อูย จะบ้าตายยัยรวี หญิงสาวต่อว่าตัวเองในใจ เวลานี้หน้าร้อน ตัวร้อน ร่างกายแปรปรวน ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุน้ำ ธาตุไฟ ปั่นป่วนไปหมด เรียกว่าธาตุทั้งสี่ตีกันให้ยุ่งในร่างกาย
“ไม่เป็นไรครับ ผมยืนขวางประตูเอง” เขาพยุงร่างบางกลิ่นหอมนั้นแทบไม่อยากวาง หรือปล่อยเธอไปให้ห่างกาย ปรารถนาจะขอสูดกลิ่นนี้ตลอดทั้งชีวิต
“ปล่อยได้หรือยังคะ” ปากสั่นระริก มือบางออกแรงผลักวงแขนแข็งแรงดุจขุนเขานั้นออกห่าง เธอเสียดายเหมือนกัน เพิ่งได้มีโอกาสสัมผัสกายชายแน่นๆ ครั้งนี้ครั้งแรก กับหมอจอมยุทธก็แค่วิ่งไล่เล่นกันฉันเพื่อนเท่านั้น ทำไมถึงได้สั่นขนาดนี้
“อ้อ! ครับ ผมขอโทษ” ปล่อยร่างบางออกห่างตัว แหม....เสียดาย ส่งสายตาตามร่างบางเย้ายวนไม่ลดละ ราวกับจะกลืนกินร่างนั้น
