ภายในห้องโถงกว้าง ธาราเดินย้ำเท้าเข้ามาด้วยสีหน้าหงุดหงิด วันนี้เขามีเรื่องกวนใจเข้ามามากมายให้ต้องสะสาง ล้วนทำให้อารมณ์เขาร้อนระอุจนแทบระเบิดทั้งนั้น ชายหนุ่มทิ้งร่างพิงแผ่นหลังลงกับพนักโซฟา แล้วเหวี่ยงปลายเท้ายันของบนโต๊ะกระจกตกเกลื่อนบนพื้นพรม
“โว้ย!ทำไมพ่อต้องยกให้มันด้วย...”
คงนับตั้งแต่บิดาเขายอมรับไอ้ลูกนอกไส้ ไอ้ลูกโสเภณีค้างคืนเข้ามาในตระกูล บทบาทและหน้าที่หลายอย่างของเขาจึงถูกปรับเปลี่ยนอย่างน่าเจ็บใจ อำนาจบารมีที่เคยมีในกำมือกลับถูกตัดทอนหารออกอีกส่วนโดยไม่ใช่เรื่อง ทั้งที่ตัวเขามีสิทธิ์ได้ทุกอย่างมากกว่ามันเห็นๆ
เหอะ...สักวันเขาจะทวงทุกอย่างที่สมควรเป็นของเขากลับคืนมาจากมันให้หมด ให้มันรู้กันไปลูกที่เกิดกับเมียหลวงอย่างเขาจะสู้ลูกโสเภณีริมทางไม่ได้
ไม่รู้มันมีดีตรงไหน พ่อถึงกล้าไว้วางใจมันถึงขั้นจะยกโรงงานผลิตอาหารกระป๋องให้มันดูแลเพียงคนเดียว ทั้งที่ก่อนหน้าพ่อจะรู้ความจริงว่าท่านมีลูกชายเพิ่มมาอีกคน พ่อเคยเอ่ยปากบอกกับเขาจะยกไอ้โรงงานนั่นให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาแต่เพียงผู้เดียว หาก วันนี้พ่อกลับเปลี่ยนใจ ประกาศบอกหุ้นส่วนคนอื่นๆว่าต้องการจะยกโรงงานดังกล่าวให้กับไอ้ลูกโสเภณีเป็นคนดูแลแทน
แล้วเขาล่ะได้อะไร นอกจากเศษเหลือที่มันไม่ต้องการอย่างนั้นเหรอ...
บัดซบนะสิ! ธารากระแทกหมัดลงกับพนักโซฟา แววตาในกรอบสีเข้มวาวโรจน์...
ด้วยนิสัยบิดาของเขาท่านเคยเป็นหนุ่มเจ้าสำราญมาก่อน ถึงแม้กระทั่งตอนนี้ท่านก็ยังคงเดิมนิสัยนั้นอยู่ แต่ก็น้อยลงตามสังขาร ท่านชอบมีความสัมพันธ์ฉาบฉวยกับหญิงสาวไม่เลือก ตามวัยคะนองและบวกกับฐานะมั่งคั่ง ท่านจึงมักใช้เงินซื้อหาความสุขใส่ตัวอยู่เสมอ และบ่อยครั้ง
มารดาของเขามีฐานะเป็นภรรยาเอก ถือเป็นภรรยาคนแรกที่ได้จดทะเบียนสมรสพร้อมกับจัดงานแต่งงานยิ่งใหญ่อย่างออกหน้าออกตา ท่านทั้งสองมีบุตรชายด้วยกันถึงสองคน คือพี่ธามไทย เป็นพี่ชายคนโต และเขาที่เป็นลูกชายคนเล็ก
ท่านทั้งสองอยู่กินกันได้ไม่นานนัก ตอนนั้นเขาอายุได้เพียงสามขวบ มารดาก็มาด่วนจากไปด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบิน น้าเฟื้องจึงยื่นมือเข้ามาดูแลเขากับพี่ชายในฐานะภรรยาคนที่สองของพ่อ
น้าเฟื้องเป็นอดีตคนรักเก่าของพ่อ และยังเป็นคนที่แม่เขายินยอมให้ท่านพาเข้าบ้านได้โดยสะดวกใจ เนื่องจากน้าเฟื้องเป็นลูกสาวคนมีหน้ามีตาในจังหวัดทางภาคใต้ ฐานะทางบ้านไม่ได้น้อยหน้าหรือยิ่งหย่อนไปกว่าบิดาของเขาเลยแม้แต่น้อย แม่เขาที่เป็นเพียงลูกสาวข้าราชการภายในจังหวัดธรรมดา ย่อมรู้ตัวเองดีว่ามีฐานะต่ำต้อยกว่าแค่ไหน หากท่านก็แลเห็นถึงผลประโยชน์ทางธุรกิจของสามีเป็นหลัก ท่านจึงเต็มใจแบ่งสามีใช้กับน้าเฟื้องนั่นเอง
น้าเฟื้องมีลูกสาวหนึ่งคน นั่นคือ พี่ฟ้ากระจ่าง พี่สาวคนงามที่เขายอมรับนับถืออย่างสนิทใจ ซึ่งตอนนี้ได้แต่งงานขอออกไปใช้ชีวิตครอบครัวกับนักธุรกิจชื่อดัง เจ้าของโรงแรมระดับห้าดาว พี่เหมรัช อัครวนานนท์ พี่เขยที่เขายำเกรง
สำหรับคนสุดท้ายที่เพิ่งจะมีตัวตนขึ้นมาได้ไม่นาน ก็คือไอ้อสุเรศ ไอ้คนที่เขาไม่คิดนับถือมันเป็นพี่ชายด้วยซ้ำ เมื่อมันเกิดมาจากความผิดพลาดไม่ได้ตั้งใจขอบิดาเขาแท้ๆ แม่มันเป็นผู้หญิงใจแตก รักสนุก บังเอิญได้มาเจอกับบิดาของเขาเข้า ทั้งคู่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันอย่างฉาบฉวย พ่อเขาไม่รู้ด้วยซ้ำได้ทำผู้หญิงที่ตนเองมีอะไรลึกซึ้งด้วยแค่ครั้งสองครั้งดันเกิดท้องขึ้นมา เพราะหลังจากคืนนั้น ท่านต้องบินไปดูงานที่ประเทศจีนอยู่เกือบครึ่งปี...
จนมาเมื่อสี่ปีก่อน เรื่องเฮ็งซวยก็บังเกิดขึ้นมาอย่างที่เขารับไม่ได้ เมื่อจู่ๆพ่อประกาศบอกเขากับพี่ธามถึงเรื่องลูกชายอีกคน...
“คุณเล็กขา น้ำเย็นชื่นใจค่ะ”
เสียงดัดให้หวานแทรกเข้ามาในความคิด หญิงสาวในชุดบางพลิ้วเดินหน้ายิ้มเข้ามา ธาราพ่นลมหายใจแรงตอนเงยหน้าแล้วเห็นเครื่องระบายกำหนัด วันนี้บิดาเขาบินไปประเทศจีน ส่วนพี่ธามคงกำลังนั่งทำงานต่อในห้องด้านบน ช่วงสุดสัปดาห์พี่ธามมักหอบงานพวกเอกสารกลับลงมาทำที่บ้านในกรุงเทพฯ วันจันทร์ถึงขับรถกลับขึ้นลำปาง ช่อฟ้าถึงกล้าวิ่งแจ้นลงมาหาเขาโดยไม่ต้องเกรงใจเจ้าของเงินตัวจริง ถึงพ่อเขาอยู่บ้าน เรื่องทำนองนี้ท่านไม่เคยต่อว่าอยู่แล้ว จะเรียกช่อฟ้าว่าเป็นสมบัติผลัดกันชมก็ไม่น่าผิดอะไร
“มีขนมเค้กเจ้าอร่อย คุณเล็กจะรับสักชิ้นไหมคะ”
ธาราไม่ตอบคำถาม เขาเพียงเอนศีรษะลงบนพนักนุ่มแล้วหลับตาลง ยกนิ้วมือนวดคลึงแถวขมับเป็นการผ่อนคลายอาการเครียดรุมเร้า
จมูกเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมราคาแพง ได้แต่นึกระอาใจ นี่เจ้าหล่อนคงจะได้โบนัสก้อนโตจากพ่อของเขาอีกตามเคยสินะ
“ปวดหัวหรือคะคุณเล็ก...มาค่ะเดี๋ยวช่อช่วยนวดคลายอาการปวดให้ดีกว่า หรือว่า...จะให้ช่อนาบให้ด้วยก็ได้นะคะ วันนี้เสี่ยท่านไม่อยู่ ช่อเหง้า เหงาอยู่พอดี”
บังเอิญช่อฟ้าได้ยินเสียงรถขับแล่นเข้ามาจอด ฟังจากความแรงของเครื่องยนต์กับเสียงเบรค เธอพอเดาได้ทันทีคนขับต้องเป็นลูกชายคนเล็กของเสี่ยธัญยะ และก็เป็นจริงเสียด้วย วันนี้ดูจากสีหน้าบึ้งตึง เธอคงเจองานหนักอีกตามเคย
แต่ก็เป็นงานที่เธอติดใจ หลงใหลในความหนุ่มแน่น อึดทน และร้อนแรงของเขาเหลือเกิน
ช่อฟ้าเดินระเหิดระหงเข้ามาหย่อนร่างอวบเบียดร่างสูงบนโซฟาเดียวกัน จงใจเสียดสีผิวกายนุ่มนิ่ม เป็นการเติมเชื้อไฟสวาท หากเขาต้องการ เธอนั้นพร้อมเสมอ...
“ขึ้นไปรอฉันบนห้องก่อน...”
ธาราสั่งเสียงเข้ม ก่อนดันร่างอวบเต็มไม้เต็มมือออกห่าง เนื่องจากหางตาเขาเห็นพี่ชายคนโตกำลังเดินลงบันไดมาทางนี้
ช่อฟ้ายิ้มหน้าบาน รู้สึกเนื้อสาวเต้นระยับ ร่องหลืบเริ่มฉ่ำแฉะ แม้ยังไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ เธอก็หลั่งรอเสียแล้ว หญิงสาวจึงรีบกุลีกุจอทำตามอย่างว่าง่าย ตอนลุกขึ้นยืนยังโน้มกายหอมแก้มชายหนุ่มทั้งซ้ายขวา ขยิบตาให้เขาเป็นเชิงยั่วยวน ธาราเบี่ยงหน้าหลบด้วยความรำคาญแต่ก็ไม่ได้ผลักไส
“ช่อจะแก้ผ้านอนรอที่เตียงนะคะ คุณเล็กขึ้นมาหาช่อเร็วๆก็แล้วกัน”
เธอกระซิบเสียงรัญจวน แอ่นหน้าอกทรงอวบเพื่อยั่วน้ำลาย ก่อนยืดตัวตรงพร้อมเดินหันหลังไปยังจุดหมายนั่นคือชั้นบนห้องนอนของธารานั่นเอง ตอนเธอเดินสวนกับลูกชายคนโตของเสี่ยธัญยะ เธอยังใจกล้าหลิ่วตาส่งให้กับเขาเป็นการหยอกล้อ
ธามไทยเม้มปากแสดงสีหน้าไม่พอใจ ทำท่าจะอ้าปากด่าอย่างคนมีนิสัยปากจัด หากทว่าช่อฟ้าที่รู้ทันกลับรีบเผ่นแนบไม่รอให้ตนเองถูกต่อว่า ชายหนุ่มจึงทำได้เพียงเข่นเขี้ยว
เขาเป็นเสือยิ้มยาก ติดไปในทางไร้อารมณ์เสียเป็นส่วนใหญ่ มีนานครั้งเท่านั้น เขาถึงจะเรียกใช้บริการจากผู้หญิงของพ่อสักครั้ง และนั่นคงหมายถึงตอนเขาอยากปลดปล่อยอารมณ์แบบผู้ชายธรรมดา ไม่มีความรู้สึกอื่นใดผูกพัน
ช่อฟ้าแอบชะโงกหน้ามาดูจากเชิงบันได เห็นด้านหลังลูกชายคนโตของเสี่ยธัญยะ กำลังเดินตรงไปหาน้องชาย เธอแอบส่งค้อนใส่เขาไม่ได้ ธามไทยไม่ใช่ผู้ชายเผ็ดร้อนบนเตียง เขาร่วมรักกับเธอตามกลไกทางธรรมชาติ ช่อฟ้าจึงรู้สึกเฉยชาในสิ่งที่เขาทำกับเธอบนเตียง ไม่ค่อยเร้าใจซ่านอารมณ์ได้เท่ากับตอนเธอระเริงรักกับธารา รายนั้น ร้อนแรงถึงอารมณ์เธอทุกคราที่มีอะไรกัน...
*******************