ผมอยาก ผมไม่ไหว ผมลุกขึ้นนั่งมือจับไปที่ก้นงอนงามของเธอ น้ำค้างในตอนนี้เต็มไม้เต็มมือ สวยไปหมดทั้งกาย “ลองดื่มนมจากเต้าดูสิคะ คุณพายุจะรู้ว่านมเด็กอย่างน้ำค้างหวานแค่ไหน?” เธอกัดปากส่งสายตายั่วยวน อกสล้างบดเบียดร่างกายผม เธอรุกและยั่วขนาดนี้ คงอดใจไว้ไม่ไหวแล้ว ลิ้นสากลากลิ้นแล้วตวัดดูดดุน ร่างบางของน้ำค้างสะดุ้งตัวจังหวะที่ถูกกระทำ แม่สาวน้อยตัวแสบกำลังฟินเลย มือกำผมของผมเอาไว้แน่น “อา... คุณพายุขา” เธอครางเสียงหวานเรียกชื่อผมแผ่วเบา อารมณ์ผมเตลิดเปิดเปิงอย่างไม่อาจห้ามได้ ผมรู้ว่าทุกอณูเนื้อของเธอที่กำลังสั่นระริกนี้ต้องการอะไร ปลายลิ้นผมเริ่มละเลียดรสหวาน มือไม้เริ่มอยู่ไม่สุข “อื้อ... รู้สึกดีจัง” น้ำค้างครางแผ่ว ๆ แต่ไม่ทันที่จะกระทำสิ่งที่น่าอัศจรรย์ต่อโทรศัพท์ของผมก็เเผดเสียงขึ้น Rrrrrrr “พอก่อน” ผมได้สติเบี่ยงตัวไม่ทำต่อ แล้วยื่นมือจะไปหยิบโทรศัพท์