“นะ... น้ำค้างมีสติหน่อยสิ” คุณพายุพยายามห้ามปรามพร้อมกับทำท่าทางตื่นตระหนก คงตกใจมากสินะที่เห็นฉันแสดงท่าทางบ้าบิ่นแบบนี้
“ยอมเป็นผัวน้ำค้างซะดี ๆ อย่าให้น้ำค้างต้องใช้กำลัง” พูดพร้อมก้มลงงับยอดอกขนาดเม็ดเท่าเม็ดเท่าเม็ดถั่ว ลิ้นเล็กตวัดปัดป่ายต้องการให้คุณพายุคล้อยตาม ฉันต้องทำได้ ถึงแม้ว่าจะไม่เคยกระทำเรื่องแบบนี้เลยก็ตาม
“หยุด ๆ” เขาจับบ่าฉันให้นั่งตัวตรง ใบหน้าแดงก่ำหายใจรัวเร็ว หัวใจเต้นแรงจนรู้สึกได้ เขาคงจะอ่อนไหวกับร่างกายสวยงามของฉันแล้ว ไม่อ่อนไหวก็ควายแล้วค่ะ
“ถ้าคุณพายุขัดขืนน้ำค้างจะใช้กำลัง”
“เป็นเด็กเป็นเล็กมาทำแบบนี้มันไม่เหมาะสม” เขาพยายามห้ามปราม มือหนากุมไหล่ฉันไว้แน่น มาถึงขั้นนี้ฉันไม่ปล่อยโอกาสหลุดลอยไปแน่ ตอนนี้ฉันไม่อายเลยค่ะ รู้แต่ว่ามันฮึกเหิมมากอยากได้ผัวสุดๆ ภาพชายหญิงปึ๊กปั๊กยังติดตาฉันอยู่เลย ไม่มีทางที่ฉันจะยอมพลาดโอกาสแบบนี้
“ลองเด็กดูสิคะ จะ
