บทที่ ๕ ลมฤดูใบไม้ผลิ(๓)

1325 คำ

กลางดึกของคืนนี้ บ่าวไพร่ยืนเวรยามอยู่โดยรอบจึงได้ยินเสียงข้าวของแตกกระจายไม่น้อย ทว่าแม้จะได้ยินเช่นนั้นหากไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในเรือน ก็หามีผู้ใดกล้าขยับกายสักคนเดียว ทำเพียงยืนนิ่งปฏิบัติหน้าที่ของตนไปเท่านั้น ถึงอย่างไรก็เป็นสะใภ้ของผู้อื่น เมื่อต้องตื่นนอนตระเตรียมตัวไปปรนนิบัติแม่สามี เจียงซื่อก็ยังเรียกบ่าวรับใช้ยกอ่างล้างหน้าล้างตาเข้ามา ก่อนจะปล่อยให้คนสนิทอย่างฮั่วผิงช่วยแต่งกาย ฮั่วผิงผู้นี้หากมองดูผ่านๆ อาจเป็นเพียงหญิงอายุห้าสิบปลายๆ เท่านั้น แต่แท้ที่จริงแล้วคนผู้นี้เคยทำงานอยู่ในวังหลวงมาหลายปี โดยเฉพาะคนข้างกายของเจียงฮองเฮา มีใครไม่รู้บ้างว่าฮั่วมามาเป็นคนที่ฮองเฮาทรงโปรดปรานมากเพียงใด ยอมตัดใจส่งฮั่วผิงมาจวนโหว ล้วนเป็นเพราะเห็นแก่หน้าญาติผู้น้องที่ตนรักใคร่ทั้งสิ้น ถ้าหากเป็นผู้อื่นเจียงไป่หลานไม่มีวันหักใจได้เช่นนี้ ในเมื่อมีฮั่วผิงช่วยแต่งกายให้ ถึงอย่างไรก็ย่อมไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม