(แผ่นฟ้า)
ผ่านไปอีกหนึ่งเดือนกับการที่ผม ได้แต่มองเธออยู่ห่าง ๆ ทุกอย่างที่ผมทำล้วนแต่บีบหัวใจของผมให้เจ็บ เธอคุยกับคนใหม่ แต่ผมไม่สามารถที่จะเข้าไปใกล้เธอได้เลย เฝ้ามองเธอด้วยน้ำตา กับการที่เห็นเธอไปไหนต่อไหนกับใครคนอื่น ผมนอนสะอื้นแทบทุกคืน ผมต้องทำยังไงดี ทั้งที่อยากจะมีเธออยู่ข้าง ๆ อยากทำทุกทางให้ได้เธอคืนมา แต่ผมก็มีความสามารถไม่เพียงพอ อยากบอกดัง ๆ ว่าให้เธอรอ แต่ผมรู้ว่าการรอมันทรมานแค่ไหน? หรือผมควรทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง แล้วเลือกเธอแม้ว่ามันจะเสี่ยง?
ก๊อก ก๊อก
“ทำอะไรอยู่เหรอคะ ใกล้ได้เวลาประชุมแล้วนะ” เสียงเคาะประตู ทำให้ผมที่นั่งกุมขมับต้องเงยหน้ามอง ดอกส้มเธอกำลังเดินเข้ามาหา ตั้งแต่ที่เราร่วมงานกัน และการสานสัมพันธ์ที่พ่อบอก ทำให้เธอเข้ามาที่นี่บ่อยครั้ง แต่ผมยังไม่อาจที่จะปันใจให้เธอได้ ผมไม่เคยลืมผู้หญิงที่ชื่อเอมมิกาได้เลย เธอยังอยู่ในใจผมตลอดเวลาที่ผ่านมา แม้ว่าเธออา
