(อันดา)
ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มดีขึ้น ฉันเริ่มปรับตัวและสภาพจิตใจให้เป็นเหมือนเดิม เลิกคิดถึง เลิกโหยหา เลิกร่ำร้องไห้เสียใจ เพราะคนมันทิ้งไปยังไงก็คงไม่มีทางกลับคืนมาหรอก ฉะนั้นฉันควรทิ้งแก้วใบเก่าที่มันแตกร้าวไร้ประโยชน์ เพราะเก็บไว้ก็อาจจะยิ่งบาดมือ ทำให้ฉันบาดเจ็บและมีแผล ตอนนี้ฉันควรจะมีแก้วใบใหม่ได้แล้ว
ระยะเวลาที่ผ่านมา การเจอกันกับอาจารย์เติ้ลวันนั้น ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น เริ่มคุ้นเคยกันและบางครั้งเขาก็มีไปรับไปส่งที่บ้าน เรื่องนี้คุณป๊ารู้เรื่องแล้ว เพราะฉันไม่อยากปิดบังว่าคนที่มาส่งในตอนเย็นคือใคร บางวันไม่ได้ขับรถไปไง เพราะความขี้เกียจ อาจารย์เติ้ลก็เลยอาสามาส่งบ้าง
อาจารย์เติ้ลโดนคุณป๊าแสกนแบบกดดัน กับการที่เขารู้จักฉัน
สถานะของเราไม่มีอะไรระบุชัดเจน การที่อาจารย์กับนักศึกษาดูสนิทกันมากเกินไป ก็ไม่ได้ดีในสายตาคนอื่น แต่ฉันก็พยายามวางตัวไม่ให้เป็นเป้าสายตาเกินไป แค่เราเจอกันใน
