วันนั้นที่ไม่อยากให้มาถึง

1926 คำ

(อันดา) ฉันเดินกลับเข้ามาในห้องวีไอพี ที่มีสกีและเพื่อน ๆ นั่งสังสรรค์กันอยู่ การพบเจอกันของฉันและพี่แผ่นฟ้า ทำเอาฉันหมดอารมณ์ที่จะมาเปิดหูเปิดตาแล้วล่ะ "ไปห้องน้ำมา แล้วทำไมหน้าตาเป็นแบบนี้ล่ะ" สกีถามเมื่อฉันทิ้งตัวนั่งลงข้างเขา "อันดาขอกินเหล้าได้ไหมสกี" ฉันมองเห็นน้ำสีเข้มที่อยู่ในแก้ว จึงพูดขอขึ้น เพราะอยากลองกินบ้าง ที่อยากก็เพราะหงุดหงิดอีพี่แผ่นนี่แหละ "ไม่ได้!! กินแค่น้ำผลไม้พอ เดี๋ยวตาไฟด่าสกี...ไม่อยากฟัง ปวดหู" สกีชักสีหน้าใส่ฉันเลยค่ะ "ลองนิดเดียวนะ นะสกีนะ" ฉันพูดอ้อนเผื่อว่าสกีจะใจอ่อน สายตาก็มองหน้าสกี และสกีก็มองตอบเหมือนกัน แต่ว่ามือฉันนี่สิยื่นแล้วค่ะ ยื่นอีกนิดเดียวก็จะถึงแก้วเหล้าของสกีแล้ว แปะ!!! "อ๊ะ! " จะถึงอยู่แล้วเชียว แต่สกีตีมือดักทางฉันไว้ จนต้องชักมือกลับเพราะว่าฉันเจ็บและตกใจด้วย "No! อย่ามาเนียนหน้าซื่อ" สกีว่าขึ้นอย่างรู้ทัน เกลียดดดดด สกีจริง ๆ "คำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม