หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ลัมบาน่าเดินทางมาคอนโดของไวโอเล็ตแต่เช้าเพื่อรับเธอไปทำงานตามที่เคยสัญญาไว้ หลังจากคืนนั้นทั้งคู่ก็ยังไม่ได้นอนด้วยกันอีกเลยเพราะงานของชายหนุ่มยุ่งเกินกว่าจะปลีกตัวไปไหนได้
“มอนิ่งค่ะ”
“อืม วันนี้ถ่ายถึงกี่โมง”
“เที่ยง ๆ ก็น่าจะเสร็จแล้วค่ะ คุณจะไปไหนต่อมั้ยคะ หรือว่ามีงานต้องไปทำ แบบนั้นแค่ส่งไวน์ก็ได้ค่ะ”
“เปล่า ถามดูเฉย ๆ ส่วนนี้แซนวิสของเธอ ทานรองท้องสักหน่อย”
“แต่ชุดที่ไวน์ต้องถ่ายมันต้องโชว์ช่วงท้องนะคะ ทานไปตอนนี้พุงออกแน่ ๆ” เธอรับมันมาแล้วมองตาละห้อย อยากทานก็อยากทาน กังวลก็กังวล
“ทานเถอะ ตัวเธอเล็กนิดเดียว มันจะออกสักแค่ไหนกันเชียว”
“งั้นก็ได้ค่ะ” เขาลอบมองเธอทานอย่างเอร็ดอร่อย รถเริ่มเคลื่อนตัวออกจากหน้าคอนโด วันนี้ไดมอนด์อาสาเป็นคนขับเพราะตลอดอาทิตย์เจ้านายเขานอนน้อยจนน่าเป็นห่วง
“อร่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ”
“ไม่ต้องขอบคุณทุกอย่าง นาน ๆ ครั้งก็พ
