"เอลี่...ดูนั่นสิ..."
"พี่ปั้นนี่ แล้วยายผู้หญิงคนนั้นใครกัน..." กลุ่มนักศึกษาสาวหน้าตาดีกำลังยืนมองสองร่างที่จูงพากันเดินไปยังอาคารเรียนหนึ่งด้วยความสงสัยและจับสังเกต
"พิณพเยียหรือเปล่า...ยายเด็กปีหนึ่งที่พวกผู้ชายพูดถึงบ่อยๆ ช่วงนี้น่ะ" หนึ่งในกลุ่มกล่าวบอกเพื่อนๆ ในขณะที่เอลี่ อลินลดาที่ถูกกล่าวถึงได้แต่ยืนจ้องกัดฟันกรอด อารมณ์ขุ่นเดือดขึ้นมาในทันทีกับภาพตรงหน้านั้น
"มิน่า...ช่วงนี้ถึงทำตัวห่างเหินกับฉัน ที่แท้ก็คิดจะเทฉันนี่เอง พี่ปั้นนะพี่ปั้น...เจ้าชู้ตัวพ่อจริงๆ"
"ก็รู้อยู่แล้วว่าพี่ปั้นไม่คบใครได้นานเกินสามเดือน..." พิมพ์ผกาถอนหายใจแล้วคุยกับเพื่อนไปตามความเป็นจริง
"แต่ไม่ใช่ฉันหรอกพิมพ์...ฉันไม่มีทางถูกใครชิงตีตัวออกห่างไปก่อนหรอก พี่ปั้นสบประมาทฉันเกินไปแล้ว"
"แล้วจะทำยังไง..."
"ก็คอยดูแล้วกัน...ใครที่ทำให้ฉันเจ็บ เสียหน้า มันก็ไม่ได้อยู่ดีมีสุข ฉันสาบาน!" สายตามาดมั่นแน่ว
