"คุณท่านไม่อยู่ที่โรงแรมแล้ว...ทำยังไงดี..." ช่อเอื้องสีหน้าวิตกอย่างเห็นได้ชัดเมื่อศิขราพาหล่อนมาถึงโรงแรม แต่กลับไร้วี่แววของเจ้าบ่าว ห้องหอร้างเลือนกลายเป็นห้องสวีทธรรมดาเท่านั้น ไร้ซึ่งตัวตนของคู่สมรสในค่ำคืนอันเป็นมงคล
"คุณพ่อคงกลับบ้าน...พนักงานบอกว่ามีผู้หญิงคอยดูแลอยู่คงเป็นคุณน้ามณี..."
"แล้วฉันจะทำยังในเมื่อมันเกิดเรื่องบ้าๆ แบบนี้ขึ้น"
"ฉันจะพาเธอกลับบ้านเอง...ถ้าพ่ออยู่ที่นั่นก็คงได้เจอกัน ไม่ต้องเสียดายคืนส่งตัวหรอกวันไหนก็เหมือนกัน"
"หยาบคาย..." ช่อเอื้องในชุดเจ้าสาวเต็มยศมองเขาตาเขียว ที่มันได้เกิดเรื่องผิดทำนองคลองธรรมเช่นนี้ไม่ใช่เพราะความระห่ำของเขาหรอกหรือ ศิขราลอบเลียริมฝีปากแล้วถอนหายใจ สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงลอบหลบสายตาครุ่นคิด
อาจจะมีความเป็นห่วงกังวลอยู่บ้าง...แต่ในความเป็นจริงแล้วเขารู้สึกโล่งใจที่คืนนี้มันผ่านไปโดยไม่มีเรื่องเข้าหอระหว่างช่อเอื้องกับบิดาของเข
