เมียแต่ง

เมียแต่ง -02- ไม่ปล่อยให้หลุดมือ

"เมีย?"

มะนาวทวนคำนั้นช้าๆ ก่อนที่ประกายบางอย่างจะวิบวับในดวงตา เธอจ้องมองเจ้าของรูปร่างสูงโปร่ง และใบหน้าดูดีสะดุดตา ที่อยู่ตรงหน้าของเธอในตอนนี้ เห็นว่า 'รวมพล' เอง ก็จ้องมองมาที่เธอเหมือนกัน

"นาวเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะคะ มาขอกันง่ายๆแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ"

"ถ้าพี่ไปขอกับคุณพ่อคุณแม่ของเธอเอง แบบนั้นได้ใช่ป่ะ"

เขาว่าออกมาอย่างไม่ยี่หระ แน่นอนว่า ระหว่างเธอและชายหนุ่มรุ่นพี่คนนี้ คือรู้จักกันดี ไม่ว่าจะเป็นทั้งตัวเธอและเขา รวมกระทั่งครอบครัวของเรา

"เป็นเมียพี่ โปรโมชั่นดีๆมีมากมาย รับส่งเช้าเย็นที่มหาลัย ทานข้าวร้านไหนก็ตามใจ อยากได้อะไร พี่เปย์ให้ไม่อั้นเลย"

"ถ้านั่นคือโปรโมรชั่นดีๆที่พี่มอบให้ แล้วนาวต้องเสียตัวกลับไปเป็นการแลกกันอย่างนั้นเหรอคะ?"

เจ้าของใบหน้างดงามเอียงคอถาม เช่นเดียวกับเขา ที่หลุดรอยยิ้มออกมาเช่นกัน

"พี่ชอบเธอตรงนี้ ตรงที่เธอ ตรงดี"

"งั้นก็แปลว่า ที่นาวพูดออกมา ถูกต้องสินะคะ"

"ไหนว่าชอบพี่ไง.. แค่นี้ให้ไม่ได้หรอ?"

ชายหนุ่มร้องถาม ดวงตาวิบวับเป็นประกายวับวาว เขาส่งยิ้มให้สาวสวยรุ่นน้อง ที่เธอเคยบอกว่าชอบเขามาก เพียงแค่เธอกำลังจะโดนรถชนในตอนนั้น แล้วเขาเข้าช่วยเธอไว้ เลยกลับกลายเป็นว่า เขาเป็นชายหนุ่มในฝันของเธอไปโดยปริยาย

คนอย่าง 'รวมพล' มีผู้หญิงให้เลือกกินฟรีตั้งมากมาย แต่ถ้าจะให้เลือกใครก็ได้ ไปเย้ยผู้หญิงที่กล้าทิ้งเขาไป เห็นว่า จะไม่สมน้ำสมเนื้อสักเท่าไหร่ แต่ถ้าได้ของที่เขามั่นใจว่าดี แบบ 'มะนาว' ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ เห็นว่าจะสมน้ำสมเนื้อดี

สวย สดใส ผู้ชายหลายๆคนอยากได้ แต่ไม่เคยมีใครมีโอกาสได้

"ของ่าย เหมือนตอนนั้นที่ปฏิเสธง่ายๆเลยนะคะ"

เธอพูดเรื่องเก่าออกมา แน่นอนว่า เขาเองก็ยังจำได้อยู่เหมือนกัน

"พี่ขอโอกาสแก้ตัวได้ไหมล่ะ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ พี่จะไม่ปฏิเสธเธอเลย"

"ลงทุนจังเลยนะคะ พี่พลกำลังทำเหมือนกับว่า อยากได้นาวหนักมาก"

"ถ้าพี่ยอมรับว่าเป็นแบบนั้น จะยอมคบกับพี่ไหมล่ะ เพื่อนๆของนาว ตามสบายเลยนะครับ รวมบิลโต๊ะเดียวกับพี่เลย"

คำพูดของเขา สร้างความตื่นเต้นให้กับเพื่อนของเธอสามสี่คนที่นั่งมองอยู่ใกล้ๆกัน เชื่อสุดใจ ว่าสีหน้าของพวกเธอคือเป็นปลื้มเขามาก บางคนก็สะกิดหลังเพื่อนเป็นเชิงเขินจัด แต่ทว่า เขาก็เห็นภาพแบบนี้จนมันชินตา

"คืนนี้ให้พี่ไปส่งนะครับ พี่ดื่มน้อย ขับไหว ส่งถึงคอนโดอย่างปลอดภัยแน่นอน"

รอยยิ้มจางๆผุดประกายที่ใบหน้า ก่อนที่สาวสวยเจ้าของดวงหน้าที่เขามองไม่วางตา จะตอบกลับมาเพียงว่า

"ขอคิดดูก่อนนะคะ"

.

.

.

"คนนั้นเหรอวะ?"

'เข็มทิศ' เพื่อนรักที่สนิทที่สุดของ 'รวมพล' ร้องถาม เขามองไปยังรัศมีสายตาที่เพื่อนเขามองไม่อาจวางตา และเห็นชัดเจนเลยว่า ผู้หญิงที่เพื่อนของเขาเลือกเข้าหา สวย สะดุดตา ออร่าจับมากกว่าทุกคนที่อยู่ในกลุ่มนั้นเลย

"คนอย่างกูไม่เคยมีคำว่า ใครก็ได้!"

"ว้าววว.. แสดงว่านี่ 'ของดี' ถูกป่ะ"

"แล้วใครเคยควงมะนาวบ้างล่ะวะ ถ้ามี มาเหยียบหน้ากูได้เลย"

คำพูดของรวมพล ทำให้เข็มทิศถึงกับห่อปาก ไม่บ่อยนัก ที่คนอย่างเขาจะเจอผู้หญิงที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่เคยผ่านมือชายใด และคาดไม่ถึง ว่าเพื่อนรักที่พึ่งโดนทิ้งมาใหม่ๆ จะสามารถหาของดีได้ เพียงแค่ไม่กี่นาที

"เหมือนมึงจะรู้จักน้องดี"

"ไม่ใช่แค่กูกับน้องหรอกที่รู้จักกัน ครอบครัวกูและครอบครัวน้องก็รู้จักกันเหมือนกัน"

"เห้ยเดี๋ยวนะ ถ้ารู้จักกันขนาดนั้น หมายถึงมึงจะจริงจังงั้นเหรอวะ.."

"...เห้ยเดี๋ยวนะ นอกจาก 'เขาคนนั้น' กูก็ไม่เคยเห็นมึงจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเลยนะโว้ย หรือคนนี้มึงแอบเคี้ยวนานแล้ว"

"เคี้ยวเหี้ยไร ถ้าผู้หญิงคนไหนที่กูได้เคี้ยว ไม่มีทางเมินเฉยใส่กูแบบนี้ และไม่มีทางเปิดโอกาสให้ผู้ชายคนอื่นต่อหน้ากูแบบนี้โว้ย!"

เขากระแทกเสียงตอบ เมื่อดวงตาของเขาที่กำลังจับจ้อง มองเห็นผู้ชายคนอื่นเข้ามาทักทายเธออีกครั้ง ถ้าให้เดา ก็คงจะแลกไลน์กัน แล้วเขาก็ดันเป็นผู้ชายประเภทที่ พออยากได้ ก็ไม่ชอบปล่อยให้หลุดมือ