นายหัวราเมศวร์ยอมลุกขึ้นจากร่างบางหอมละมุน แต่หาใช่เพราะคำสั่งของพิมพ์นาราไม่ ที่เขายอมปล่อยให้คนใต้เรือนร่างเป็นอิสระนั้น เป็นเพราะกำลังโกธรตัวเองที่ปล่อยให้ไฟสวาทเข้ามาแทนที่ไฟแค้นที่ตนเองสั่งสมมานาน จนทำให้ตัวเขาลืมไปชั่วขณะว่ามาที่นี่ทำไม
“ลุกขึ้น แล้วนั่งนิ่งๆ หากเธอร้องตะโกนโวยวาย เธอจะได้กินลูกตะกั่วแน่”
ไม่ได้เอ่ยขู่แค่ปาก แต่มือใหญ่ได้ดึงมัจจุราชสีดำมะเมื่อมออกมาจากซอกเอวมาขู่ให้พิมพ์นาราได้เห็นด้วย จากนั้นก็ผุดลุกขึ้นยืน โดยไม่ลืมหิ้วปีกคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นตาม
พิมพ์นาราเบิกตาโต เมื่อได้เห็นปีนพกในมือของชายร่างยักษ์ หญิงสาวลุกขึ้นตามแรงฉุดของอีกฝ่าย พอวางเท้าจะหยัดกายยืนขึ้น ก็ไร้เรี่ยวแรงจนล้มไปกองอยู่แทบเท้าคนตัวใหญ่
“ถึงกับกลัวจนไม่มีแรงเดินเลยหรือสาวน้อย” นายหัวราเมศวร์เยาะหยัน ก่อนจะคว้าแขนเล็กแล้วกระชากให้ลุกขึ้นอย่างไม่ปราณี
พิมพ์นาราจุกจนพูดไม่ออก ตอนที่ถูกกระชากให้ไป
