คลื่นความสุขลูกแล้วลูกเล่าที่ซัดกระหน่ำไม่ได้หยุด ทำเอานายหัวราเมศวร์แทบจะสำลักความสุข เขายอมรับเต็มปากเต็มคำว่าไม่เคยมีหญิงใดที่ทำให้เขาสุขจนล้นใจเหมือนพิมพ์นารามาก่อน
“นารา...เร็ว...อีกนิดทูนหัว...ไปสัมผัสดวงดาวด้วยกัน”
นายหัวราเมศวร์กระซิบสั่งเสียงสั่นพร่า หายใจหอบรัวเร็ว เรือนกายสั่นเทิ้ม เมื่อพิมพ์นารากรีดเล็บบนสะโพกแข็งแกร่งแล้วขยับสอดส่ายตามคำสั่งของเขาทันทีโดยไม่รอช้า
“นายหัว!!!!”
พิมพ์นาราเปล่งเสียงร้องลั่นปลดปล่อยพลังออกมาพร้อมๆ กับคลื่นแห่งความหฤหรรษ์ลูกสุดท้ายที่แล่นพล่านทั่วกายตั้งแต่หัวจรดเท้า ร่างกายเธอเกร็งกระตุก หัวใจเต้นแรง จนเธอนึกกลัวว่าจะทะลุออกมานอกอก เมื่อได้ลอยไปสัมผัสกับความงดงามของฟากฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดวงระยิบระยับซึ่งไม่ว่าครั้งนี้หรือครั้งไหน เพลิงสวาทที่นายหัวราเมศวร์ชักจูงไปสัมผัสก็ยังคงงดงามเสมอ
นายหัวราเมศวร์เองก็มีอาการไม่ต่างจากพิมพ์นารา ความหรรษา ค
