ทำอย่างกับไม่เคย NC [อ่อนไหวง่ายข้ามไปก่อนนะคะ]
1002 คำ
วันถ่ายแบบ
ฉันจับลูกสาวเปลี่ยนชุดจากนั้นก็ส่งให้พี่นุชจัดการต่อ วันนี้ตุลย์มีนัดคุยกับลูกค้าฉันเลยต้องอยู่กันสองคน เซตแรกผ่านไปได้ด้วยดีวันใหม่ไม่มีงอแงเลยเพราะปกติวันใหม่ก็ชอบให้ตุลย์ถ่ายรูปให้อยู่บ่อยๆ
"คุณวาริสคะข้างนอกฝนตกหนักเลยจะยกกองหรือถ่ายในนี้คะ" นารีวิ่งหน้าตั้งมาบอกข่าวเพราะเซตต่อไปต้องถ่ายที่สนามด้านหน้าบริษัท
"รอให้ฝนหยุดก่อนก็ได้ นี่จะเที่ยงแล้วให้เอวากับวันใหม่พักก่อน"
เอวารีบพาวันใหม่มานั่งทานข้าวแต่วันใหม่เริ่มงอแงเพราะตอนนี้ได้เวลานอนของเธอแล้ว วาริสจึงพาทั้งสองมาพักที่ห้องนอนเก่าของวายุก่อนเพราะห้องของเธอมีงานที่ทำค้างไว้อยู่
"มี๊ม่ายยยไหววว ง่วงมากเลย" วันใหม่รีบกระโดดขึ้นที่นอนแล้วหลับตาพริ้มโดยมีเอวาตามไปกอดเธอไว้
อีกด้าน..
วายุขับรถมาจอดที่บริษัทวาริส เพราะตั้งใจมาดูวันใหม่แต่พอมาถึงทีมงานก็บอกว่าต้องพักกองเพราะฝนตกหนักอีกอย่างน้องวันใหม่หลับไปแล้ว วายุเลยเดินมาดูที่ห้องพักของตัวเอง ชั้นนี้จะมีแค่ห้องของวาริสและวายุเท่านั้นพนักงานจะขึ้นมาไม่ได้ ทันทีที่ประตูห้องเปิดวายุก็เดินเข้ามาดูสองแม่ลูกที่นอนหลับอยู่บนเตียง เมื่อคืนตนใช้แอคเคานต์สำรองเข้าไปส่งดูถึงได้เห็นเอวาไลฟ์ขายเสื้อผ้าจนดึก
"ลูกใครวะ"
เสียงของวายุทำให้เอวาสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพียงแค่เธอเห็นวายุก็ถึงกับดึงหน้ารีบผลักวายุออกจากห้อง สองแขนของวายุเลยรวบเธอแล้วเหวี่ยงลงไปที่เตียง
"อ๊ะ!!"
"ทำไมเห็นหน้าฉันแล้วมันเป็นยังไง!!" แววตาดุร้ายของวายุทำเอาเอวาตกใจกลัวแต่เธอก็รีบผลักชายหนุ่มออกไปจากตัว
"อย่ามาเสียงดังลูกฉันพึ่งจะได้นอน!"
"ใครเป็นพ่อของเด็ก ฉันได้ข่าวมาว่าเป็นคนในมหาลัย นอกจากฉันเธอไปมั่วกับใครมาบ้าง"
เพียะ!!
แรงจากฝ่ามือเล็กๆฟาดเข้าไปเต็มใบหน้าของวายุ ความโทสะที่วายุมีมันจึงระเบิดออกมา วายุคร่อมร่างของเอวาแล้วกระชากชุดจนขาดสิ้น
แควกกก!!!!
"ปล่อย!! อย่าทำแบบนี้!" เอวาพยายามผลักวายุออกเพราะเธอไม่อยากให้วายุกระทำการเลวทรามต่อหน้าลูกน้อยที่นอนอยู่ แต่ดูเหมือนว่าวายุจะไม่สนใจเด็กน้อยที่นอนอยู่เลย
"ทำไม! ทำอย่างกับไม่เคยขอดูหน่อยดิ๊มีลูกแล้วมันยังตันอยู่ไหม!!"
นิ้วเรียวๆสอดเข้าไปในร่องรักทำให้เอวาต้องกลั้นในเอาไว้ เธอทั้งร้องขอทั้งอ้อนวอนแต่วายุกับชอบใจ
"ฉันขอร้องอย่าทำแบบนี้!!"
"ไม่อยากให้ลูกตื่นก็อย่างร้องโอเค๊!"
อัก!!
สองนิ้วแทงเข้าไปในรูร่องทำให้เอวาน้ำตาไหลพราก เธอทั้งเจ็บทั้งแสบแต่ใช่ว่าวายุจะหยุดเพราะลำเอ็นขนาดใหญ่ถูกดันเข้าไปช้าๆ
"ซี๊ดดดด แน่นจังวะ ผัวไม่ค่อยทำหรือไม่มีผัว อ่าาา"
"ฮึก! ปะ ปล่อย อื้ออ พอแล้วว"
"หยุดก็โง่ดิ ตอดยับขนาดนี้ รัดจนปวดหนึบเลยอ่าา กลิ่นดีชะมัด" ผมถอดลำเอ็นออกแล้วก้มลงไปปาดเลียจนเปียกชุ่มจากนั้นก็สอดใส่เข้าไปใหม่
"อ๊าาา"
พั่บ! พั่บ!! พั่บ!!!
เอวาต้องกัดปากตัวเองแม้เธอจะกลัวจนตัวสั่นเทา ขาทั้งสองข้างถูกวายุจับพาดบ่าจากนั้นก็กระหน่ำกระแทกจนเนื้อปลิ้น เธอทั้งเจ็บ ทั้งแสบ เพราะวายุไม่ผ่อนแรงให้เธอเลย แม้แต่หายใจยังลำบาก
"อ่าา ไม่ไหวแล้วเอวา เธอจะให้ฉันแตกให้ได้เลยใช่ไหมฮะ ซี๊ดดดด"
แรงสะเทือนทำให้วันใหม่รู้สึกตัวแต่วายุกับดึงผ้ามาคลุมตัวเองเอาไว้แล้วกระหน่ำจนเอวากระตุกถี่ยิบยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้แก่วายุเป็นอย่างมาก
"ตอดยับเลยเว้ยย อ่าาา"
"ฮื่อออ ลูกจะตื่นแล้วพอ!!"
ปึก!! ปึก!! ปึก!!!
อ่าาาาา
"มี๊ทำอะไรคะ" เสียงของวันใหม่เอ่ยถามทำให้วายุต้องล้มตัวลงนอนจากนั้นก็ดึงผ้ามาห่มไว้เพื่อปกปิดร่างกาย
"เปล่าค่ะ" ฉันพยายามมองหาเสื้อผ้าแต่ชุดของฉันถูกกระชากจนขาดวิ่นหมดแล้ว ไม่ได้ฉันจะให้ลูกมาเห็นฉันในสภาพนี้ไม่ได้
"คนนี้เป็นใครคะทำไมมานอนกับเรา" วันใหม่ดูจะไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้เอามากๆ วายุจึงกระตุกยิ้มให้สาวน้อย
"ฉันเป็น......เป็นเจ้าของห้องนี้ค่ะวันนี้หนูถ่ายรูปสวยมากเลยนะ เดี๋ยวฉันจะโทรให้คนเอาชุดมาเปลี่ยนจะได้ลงไปถ่ายอีกเซตดีไหมคะ"
"มี๊โป๊นี่คะ"
"มี๊จะเปลี่ยนชุดไงคะ คุณออกไปได้แล้ว!!"
"มี๊ร้องไห้!!"
วันใหม่รีบกระโจนเข้ามากอดเอวมาจนวายุตกใจกับอาการของทั้งสองคน มากอดกันร้องไห้แบบนี้มันน่ารำคาญนะรู้ไหม
ผมดึงกางเกงที่ข้อเท้าขึ้นมาใส่ก่อนจะโทรให้ข้างล่างเอาชุดมาให้สองแม่ลูกนี่ ไม่รู้จะร้องไห้กันอีกนานไหม
เวลาผ่านไปจนถึงเวลาเข้าฉากวาริสมองอาการของน้องชายที่ดูสนใจสองแม่ลูกก็หันไปคุยกับช่างทำผมอย่างลับๆ
"จะดีเหรอคะคุณวาริสมันผิดกฏหมายนะคะ"
"มีอะไรฉันรับผิดชอบเอง ฉันแค่อยากรู้ว่าไอ้ตัวดีมันแอบไปไข่ทิ้งเอาไว้หรือเปล่า"
- ผู้เขียน
