ทรงตรัสตรงประเด็นราชองครักษ์ชะงักอึกอักไม่กล้าตอบคำถาม จะให้ทูลเช่นไรในเมื่อเขาออกห่างนางมาเอง นางเองก็แทบไม่เคยตามหา เพราะเขาไม่รู้ว่านางคิดเช่นไรกันแน่ ในหัวเลยสับสนไปหมดแล้วตอนนี้ ฝ่าบาททรงบาดเจ็บเพราะเขาอีกเลยทำให้ยิ่งกังวลมากขึ้น การห่างกันน่าจะดีที่สุดแล้ว
"ฝ่าบาทเหตุใดพระองค์ตรัสเช่นนั้น”
“ก็หน้าเจ้ามันบอกทุกอย่างแก่เราหมดแล้วอัสลัน เจ้าอยู่กับเรามานานมีหรือจะไม่รู้”
ชายหนุ่มนิ่งเงียบถูกจับได้แล้วหรือนี่ จะปิดนักรักอย่างฝ่าบาทคงยากนัก
“กระหม่อมขอพระราชทานอภัย กระหม่อมไม่ได้ตั้งใจที่จะรู้สึกเช่นนั้น แต่หัวใจมันห้ามได้พะยะค่ะ ทั้งที่รู้ว่าสตรีทุกนางในพระราชวังแวนเดอเลียเป็นของพระองค์ แต่กระหม่อมก็ยังบังอาจคิดเกินเลย!”อัสลันทูลแล้วคุกเข่าด้วยความสำนึกผิด
“เจ้าเป็นอะไรไปอัสลัน เรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ ไม่ว่าเจ้าหรือนางต่างก็เป็นคน นางสามารถมีความรักได้ ต่อให้มีกฎว
