คนตัวเล็กถือถาดน้ำผลไม้ในมือหลังจากรับมา ก้าวตามนางกำนัลคนอื่นมาถึงห้องโถงใหญ่ภายในตำหนัก สองเท้าชะงักเมื่อเห็นฝ่าบาททรงอยู่ ณ ที่นี่ เหตุใดใจต้องเต้นแรงไม่แปลกหากต้องพบ แต่ทว่า... สตรีอีกนางซึ่งกำลังหัวเราะร่วนดูมีความสุขข้างพระวรกายกลับเป็นคนเดียวที่ทำให้เธอพบเจอกับเรื่องราวเลวร้าย
ใจเธอเดือด ร่างกายพาลสั่นเทาจนแก้วกระทบกัน นางกำนัลคนอื่นรีบเข้าประชิดส่งสายตาเชิงตำหนิ พอก้าวมาถึงหน้าพระพักตร์นิลลนาย่อกายลงคุกเข่า หยิบแก้ววางให้กับพระสนมอารีมา อยากหยิบมันรดศรีษะผู้หญิงคนนี้เสียเหลือเกิน พอเลือนสายตาสบพระเนตรเห็นพระองค์แสดงท่าทีราวกับคนไม่รู้จักกัน นั้นทำให้ภายในใจยิ่งแสนทรมาน ใช่แล้ว... ผู้หญิงอย่างเธอมันไม่มีอะไรคู่ควรเลย
ริมฝีปากบางถูกกัดเป็นห่อเลือดเพื่อกลั้นน้ำตา เธอใช้ความเจ็บทดแทน อารีมายิ้มเยาะแล้วแสร้งปัดแก้วน้ำผลไม้ตกแตก
เพล้ง!
“อุ้ย! หม่อมฉันขออภัยเพคะฝ่าบาท ท่านทูต” เธอร้อง
