ตอนที่สิบเจ็ด ใกล้จนใจหวั่น 1

1041 คำ

ความพยายามในการหาคำตอบเกี่ยวกับคนบงการเรื่องที่เกิดขึ้นยังไร้ผล ในสายตาของธีภพมนพัทธ์ผิดทั้งหมด โดยที่หล่อนไม่มีข้อโต้แย้งเพราะทุกอย่างมันชี้มาที่หล่อนแต่แรก ความโกรธกรุ่นของเขาก็เหมือนกับคลื่นใต้น้ำที่นิ่งแต่น่ากลัวเพราะไม่รู้ว่าจะซัดขึ้นมาอย่างหนักหน่วงเมื่อไหร่ ร่วมอาทิตย์กับการเป็นภรรยาด้านพฤตินัยและนิตินัยของธีภพ ไม่มีวันไหนที่มนพัทธ์ไม่รู้สึกอึดอัด เหมือนข้าศึกรายล้อมพร้อมเข้าตีเมืองทุกด้าน โดยเฉพาะธีภพที่สร้างความลำบากใจให้หล่อนมากกว่าใคร ปรายตามองด้านซ้ายบนพนักของเบาะรถลิมูซีนที่หล่อนนั่งได้ไม่เต็มหลังนั้นมีปลายนิ้วแข็งแรงของเขากระดิกเคาะเบาะอยู่เหมือนมีอารมณ์สุนทรีนักหนา ส่วนด้านขวาข้างๆ หล่อนก็เป็นเขา ให้พูดง่ายๆ ก็คือแขนของเขาวางพาดทอดยาวตามแนวพนักพิงที่หล่อนนั่งอยู่ ผ่านแผ่นหลังของหล่อนไป ใช่ เขาโอบหล่อนอยู่กลายๆ ยิ่งรู้ว่าหล่อนตระหนกและเกร็งเหมือนกำลังขลาดกลัวยามที่เขาเข้า

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม