ตอนที่สิบสาม ข้อแลกเปลี่ยน 1

1359 คำ

ช่วงเช้าเจ้าหน้าที่มาวัดไข้และชีพจรพร้อมทั้งแพทย์เจ้าของไข้มาตรวจอาการทั่วๆ ไป มนพัทธ์ตื่นเช้าและคอยอยู่ข้างเตียงคนไข้พร้อมด้วยสีหน้าอิดโรยเพราะนอนดึกซ้ำยังแปลกที่ เสื้อผ้าที่คนในบ้านวิชญ์วิศิษฐ์เอามาส่งถึงห้องพิเศษทำให้หล่อนได้พอเปลี่ยนชุดอาบน้ำอาบท่าให้สดชื่น ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่าคนป่วยตื่นแล้วและนั่งหน้าตึงอยู่บนเตียงคนไข้ โดยมีพยาบาลและผู้ช่วยพยาบาลยืนหน้าเจื่อนอยู่ปลายเตียง “อย่าให้คนอื่นมาเช็ดตัวฉัน” คำสั่งเรียบๆ จากปากของเขาทำให้มนพัทธ์เลิกคิ้ว เจ้าหน้าที่ที่กำลังถือกะละมังพร้อมผ้ามาเตรียมดูแลคนเจ็บชะงักงัน เพราะโรงพยาบาลชั้นหนึ่งมีเจ้าหน้าที่เหลือเฟือและพร้อมบริการ แต่ธีภพไม่รับบริการนั้น เขาหันมาทางมนพัทธ์แล้วเอ่ยปากบอก “ให้ภรรยาผมทำให้ผมก็ได้ครับ” ภรรยาปรายตามองคนไข้ ที่นึกจะเรื่องมากขึ้นมาท่ามกลางสถานการณ์แบบนี้ แต่ถึงกระนั้นก็ยื่นมือไปรับของจากเจ้าหน้าที่แต่โดยดี “เอาไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม