บรรยากาศในที่ทำงานไม่ปรกติ ทุกๆ สายตาจดจ้องมองหล่อนตั้งแต่ยามที่รับแลกบัตรหน้าทางเข้าโรงแรม ทุกคนที่เห็นหน้าหล่อน ล้วนมองมาอย่างกังขา
นั่นคงเป็นเพราะว่ารู้ข่าวทั่วกันแล้วว่าหล่อนต่อสู้กับนักท่องเที่ยวจนบาดเจ็บเมื่อไม่กี่วันก่อน แม้หล่อนจะหยุดงานเพื่อรักษาตัวไปถึงห้าวันแต่คงยังเป็นข่าวลืออยู่
เพราะแผลดีขึ้นแล้วหล่อนจึงกลับเข้ามาทำงานทั้งที่ลีโอนาร์ดผู้จัดการให้หล่อนพักได้เกือบสองอาทิตย์ แต่มนพัทธ์อยู่บ้านเฉยๆ นานกว่านี้ไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรู้ว่าธีภพไม่ได้กลับบ้าน หล่อนก็ค่อนข้างวางตัวลำบากเพราะตกเป็นผู้ต้องสงสัยจากมารดาเขาว่าเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เขาไม่กลับบ้าน
“น้องมน มาทำงานไวจัง หายดีแล้วเหรอ” ทันทีที่เดินเข้าไปยังที่ทำงานพนักงานทุกคนก็กรูเข้ามาห้อมล้อมหล่อนเอาไว้แล้วผลัดกันถาม
“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ มนไปล้างแผลทุกวัน แผลไม่อักเสบ ไม่ปวดระบม ขยับแขนไปมาได้พอสมควร ว่างอยู่บ้านคนเ
