น้ำตา...
ศรัณย์คิดว่า ไม่ควรมีผู้หญิงคนไหน มาเสียสิ่งนี้ให้กับเรื่องของความรัก รักแบบเด็กๆ รักแบบไม่จีรัง ความรักที่เกิดขึ้นง่ายๆ และคงจะหมดไว เขามองไม่เห็นคุณค่า ไม่เข้าใจว่าใครต่อใครจะมาเสียน้ำตาให้กับเรื่องงี่เง่าแบบนี้ทำไม
เขาเคยเห็นน้ำตาของใครต่อใครมาแล้วมากมาย นักศึกษาร้องไห้ เพราะผลสอบไม่เป็นดังใจ ร้องไห้ ที่ทุกอย่างไม่เป็นแบบที่วาดหวังไว้ และครั้งนี้เขาก็เห็นคนร้องไห้ เพราะคำจำกัดความที่เขาบอกไป
"ฟังนะ ฉันขอโทษกับเรื่องที่มันเกิดขึ้น ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้น ฉัน... "
จู่ๆ คำพูดของอาจารย์ศรัณย์ก็หลุดหายไปกลางอากาศ เขาเสียใจ รู้สึกผิดก็ใช่ พยายามนึกเหตุผลอยู่นาน ว่าเขาควรคุยเรื่องนั้นกับเธอด้วยวิธีไหน แต่พอมาเห็นน้ำตาของยัยขี้ยั่วหลั่งไหล คำพูดที่เตรียมไว้ ก็อันตรธานหายไป
"คนใจร้าย ได้แล้วทิ้ง"
"มันไม่ใช่!"
อาจารย์หนุ่มร้อนใจขึ้นมาทันที เขาควรบอกเธอยังไงดี เรื่องที่
