ศรัณย์อมยิ้มคนเดียวอย่างนึกอาย อายุอานามปาไปสามสิบสาม พึ่งจะอยากมีคนข้างกายจริงๆ จังๆ ไม่รู้เลยถ้าวันนั้นเขาไม่ปล่อยกายปล่อยใจ เขาจะรู้สึกอะไรกับเธออย่างตอนนี้ไหม เขาจะวุ่นวายในการหาวิธีเอาอกเอาใจเด็กสาวอย่างตอนนี้รึเปล่า
และตอนนี้เขาก็เลือกที่จะพาเธอออกไปทานข้าว ถึงมันจะเป็นมื้อธรรมดาๆ ที่ไม่ได้พิเศษอะไรมากมาย แต่ยัยตัวดีกลับดีอกดีใจ เพียงแค่เธอรู้ว่า จะได้ไปกับเขาตามลำพัง
ศรัณย์มองสำรวจความเรียบร้อยบนร่างกายใหม่ และตั้งใจว่าจะไปรอเธอที่ชั้นล่าง แต่มือถือของเขากลับดังขึ้นมาเสียก่อน
ครูษา! ศรัณย์มองรายชื่อที่โชว์หรา ก่อนที่คิ้วหนาจะนิ่วเข้าหากัน แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่มีเหตุผลที่เขาจะไม่รับสายเพื่อนครูด้วยกัน
"ครับครูษา"
[ ครูหนึ่งคะ ษาขับรถชนคนค่ะ ครูหนึ่งมาหาษาได้ไหมคะ~ ]
น้ำเสียงหย่อนยานที่หลุดเสียงสะอื้นไห้ บวกกับความร้อนอกร้อนใจ ทำให้ศรัณย์ถึงกับนิ่วหน้าทันที
"ครูษาเมาอย่างน
