วาสินีสะบัดหางตาใส่คนช่างว่า ไม่นำพาต่อคำค่อนขอดนั้น ร่างบางหมุนกายเดินมานั่งข้างลูกชาย
“หิวข้าวหรือยังครับน้องเอื้อ เดี๋ยวแม่สินีจะทำกับข้าวให้ทานนะครับ ลูกจะให้แม่สินีทำไข่เจียวปูหรือว่าต้มจืดหมูสับดีครับ หรือจะให้แม่สินีทำให้ทานทั้งสองอย่างเลย”
เจ้าตัวหันมาสนใจลูกชาย โดยไม่หันไปมองพ่อของเด็กน้อย ทำตัวราวกับเขาเป็นแค่อากาศธาตุไร้ตัวตนในบ้านหลังนี้ สร้างความไม่พอใจให้โอลิเวอร์จนอยากเอาคืนหญิงสาวขึ้นมา เขาเดินมานั่งข้างๆ หญิงสาวจงใจนั่งเบียดร่างนุ่มนิ่มนั้นราวกับพิศวาสนักหนา เจ้าตัวน้อยเป็นใจให้คนเป็นพ่อ ขยับเว้นที่ให้อย่างรู้ใจ
“ผมก็หิวเหมือนนะครับ” เขายื่นหน้ามากระซิบข้างๆ หู มุมปากแย้มกว้างเมื่อเห็นเธอหดคอหนี “น้องเอื้อบอกให้คุณแม่ทำกับข้าวอร่อยๆ ให้คุณพ่อทานด้วยสิครับ”
คนเป็นพ่อหาแนวร่วมมาช่วยกดดันคนเป็นแม่ ลูกชายตัวน้อยยิ้มแป้นรีบออเซาะแม่ของแกทันที
“แม่สินีทำกับข้าวเผื่อคุณพ่อ
