“เจนนี่...เธอมันแพศยา...” ชายหนุ่มชี้หน้า กราดน้ำเสียงใส่หน้าภรรยาด้วยความโกรธจัด
“......” หลักฐานคาตาขนาดนี้ เจนนี่ทำท่าคล้ายจะร้องไห้ พูดอะไรไม่ออก รีบคว้าเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่
“ฉันไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่าจะกลับมาเจอเธอในสภาพเลวทรามต่ำช้าเช่นนี้ นี่หรือผู้หญิงที่ฉันตั้งตารอคอยมาตลอดสามเดือน นี่หรือคือสิ่งที่เธอบอกว่ารอคอยฉันทุกลมหายใจเข้าออก…เจนนี่...เธอไม่น่าทรยศฉัน”
ชายผู้ถูกความไว้วางใจทรยศขบกรามกรอด มือกำแน่น
“เจนนี่ขอโทษจ้ะพี่สิงห์…ฮือๆ เจนนี่ผิดไปแล้ว”
คนทำผิดเสียงสั่นเครือ หยาดน้ำตาเอ่อท้นออกมาท่วมดวงตา เห็นขนาดนี้หล่อนคงไม่มีคำแก้ตัวใดๆ พูดไปก็คงฟังไม่ขึ้น และสิงหาก็ไม่ต้องการคำอธิบายใดๆ อีกแล้ว สิ่งที่เห็นฟ้องชัด...ว่าเจนนี่กำลังนอกใจเขาอย่างเลือดเย็น
“ชั่วช้าอย่างพวกมึง...อย่ามีชีวิตอยู่เลย”
ความอดทนสุดท้ายของชายหนุ่มขาดสะบั้นลงแล้ว เสียงสบถด่าเล็ดลอ
