“พายคายักขึ้นหาดไปแล้วพี่วิน เห็นคุณบารเมษฐ์บอกว่าแกอยากอาบแดดที่ชายหาด” อนุชิตรายงานตามที่ได้ยินมา
“อืม เห็นเงียบ ๆ ขรึม ๆ แบบนั้น เรื่องบนเตียงก็ใช่เล่น กว่าจะออกมากันได้ก็เกือบเที่ยงโน่น ไม่คางเหลืองไปแล้วเหรอยัยนีนนั่น”
“คงเพลียน่าดูแหละพี่วิน ตอนเข้าไปเอาข้าวในครัวตาโรย ๆ เหมือนกัน”
“แล้วยัยนั่นพูดหรือบ่นอะไรไหม”
“ไม่นี่พี่วินเห็นเงียบ ๆ คงไม่กล้าหรอกผมว่า”
“เออ ให้มันได้แบบนี้ ขืนโวยวายขึ้นมาล่ะพี่จะจัดการให้หนักเลย อ้อ พี่จะไปว่ายน้ำเล่นด้านหลังเรือสักหน่อย เองก็คอยดูแลเจ้านายดี ๆ ล่ะ บนชายหาดโน่นก็คอยส่องกล้องดูเป็นระยะด้วย ว่ามีอะไรเป็นอันตรายหรือเปล่า”
“ได้ครับพี่วิน” อนุชิตรับปากแล้วก็นั่งทำงานต่อ ส่วนธาวินไปเปลี่ยนกางเกงว่ายน้ำ แล้วลงเล่นน้ำในจุดที่ไม่เป็นการรบกวนลูกค้า
สักพักใหญ่ ๆ เจนธรรมชวนจิลาวัลย์ พายเรือคายักไปขึ้นชายหาดเหมือนกัน เขาเดินไปหยุดตรงที่นีนน
