และที่โมโหก็เพราะว่า หากคนที่พ่อเธอพาไปยัดเยียดให้ไม่ใช่เขาล่ะ นั่นหมายความว่า หากเป็นเช่นนั้น...คืนนี้คนที่นอนกอดเธอก็จะไม่ใช่เขา แค่คิดก็แทบคลั่ง หัวใจร้อนรุ่มไปหมด หงุดหงิดคนหัวอ่อนที่ยอมใครเขาไปทั่วแบบนี้
เป็นเช้าที่ช่างไม่สดชื่นเอาเสียเลย ดวงตาคู่งามลืมขึ้นอย่างยากลำบาก พวงดอกแก้วรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว เปลือกตาร้อนผ่าว แขนขาอ่อนเปลี้ย จนไม่อยากขยับกายลุกขึ้นจากเตียง ที่แย่ไปกว่านั้นคืออาการหัวหมุนติ้วๆและเจ็บคอนี่แหละ
“ตื่นแล้วเหรอคะคุณดอกแก้ว”
“ป้าทิพ” หญิงสูงวัยยืนอยู่ข้างเตียง ส่งยิ้มอ่อนโยนให้เธอ และเมื่อเห็นเธอขยับตัวจะลุกขึ้น นางจึงช่วยประคอง
“ตัวร้อนจี๋เลย มาค่ะป้าจะช่วยเช็ดตัวให้”
“มะ...ไม่เป็นไรค่ะ ดอกแก้วทำเองได้” หญิงสาวรีบปฏิเสธ ขณะที่ป้าทิพยกกะละมังใบที่มีน้ำและผ้าขนหนูอยู่ในนั้นมาวางที่โต๊ะข้างเตียง
“งั้นเดี๋ยวป้าไปเตรียมข้าวต้มร้อนๆไว้รอนะคะ กินข้าวแล้วจะได้กิ
