“ไม่ดีค่ะ” ใบหน้าตื่นๆเบี่ยงมาสบตาเขา แล้วส่ายเร็วๆ ทำให้ฐานทัพหัวเราะในลำคอ ยอมคลายอ้อมแขนออก พวงดอกแก้วลนลานขยับตัวออกห่าง ค่อยๆถอยลงจากเตียง โดยหอบเอาผ้าห่มพันตัวไว้ราวกับดักแด้
“เดี๋ยวก็ล้มหรอก มานี่ มาแกะผ้าห่มออก แล้วไปอาบน้ำได้แล้ว” ฐานทัพลุกขึ้นจากเตียงเดินไม่กี่ก้าวก็คว้าหมับจับตัวดักแด้สาวไว้ได้ เขาจับหมุนซ้ายหมุนขวา ดึงๆแกะๆครู่เดียว ร่างสาวก็เปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า พวงดอกแก้วรีบซุกตัวเองเข้ากับอกกว้าง ปิดบังร่างกายจากสายตาคมกริบ
“ไปสิ ห้องน้ำอยู่ทางโน้น” เสียงทุ้มกระซิบเย้าแหย่ ฝ่ามือร้อนลูบแผ่นหลังเนียนหยอกเย้า
“ก็...ก็ คุณทัพก็อย่ามองสิคะ”
“เห็นมาหมดแล้ว เห็นมากกว่านี้ด้วยซ้ำ” พวงดอกแก้วอยากจะทิ้งตัวลงดิ้นตรงนี้ เห็นมากกว่านี้...คือเห็นตรงนั้นใช่มั้ย
“ไปอาบน้ำ ถ้ายังยืนเบียดอยู่อย่างนี้จะไม่ได้กลับบ้านนะ” เขาเริ่มจะควบคุมตนเองไม้ไหวแล้ว ที่จริงพวงดอกแก้วไม่จำเป็นต้องอาบน้
