“ดอกแก้ว รู้ตัวมั้ยว่าคุณหอมกว่าดอกแก้วจริงๆเสียอีก” ฐานทัพรำพึงเบาๆ หลังจากผละจากปากจิ้มลิ้มแสนหวาน เปลี่ยนมาซุกไซ้กับซอกคอหอมกรุ่น จมูกโด่งสูดความหอมซ้ำๆ ใบหน้าหล่อเหลาซุกนิ่งอยู่อย่างนั้น ชายหนุ่มกำลังต่อสู้อยู่กับอารมณ์ดิบเถื่อนในกาย ร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นและนวลเนื้อสาวชวนให้ลุ่มหลง เธอไม่ได้ใช้น้ำหอมที่เขาสั่งให้คนเตรียมไว้ให้ กลิ่นกายของหญิงสาวเป็นกลิ่นเนื้อสาวแท้ๆ ช่างหอมเย้ายวนจนเขาไม่อยากผละออกมา
ความแข็งขึงกลางกายเริ่มร่ำร้องต้องการปลดปล่อย ชายหนุ่มได้แต่เตือนตัวเองว่าที่นี่เป็นที่ทำงาน ไม่สมควรทำอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้ หากแต่ความต้องการที่จุดติดง่ายผิดปกติวิสัยของเขา กลับประท้วงหนักด้วยการขยับขยายตัวขึ้นอีก ฐานทัพพ่นลมหายใจร้อนผ่าวออกมายืดยาว ก่อนจะตัดสินใจบดเบียดลำกายแข็งขึงภายใต้กางเกงสแล็กสีดำแนบชิดกับกลางกายสาว ความแข็งแกร่งที่รับรู้ได้ชัดเจนทำให้พวงดอกแก้วเบิกตากว้าง
“คุณท
