“เสี่ยไม่แก้ตัวหรอกแต่ลูกปลาต้องหนักแน่น” นี่คือคำปลอบใจง่ายๆเพราะเขาไม่คิดจะปิดบังอะไรลูกปลาอยู่แล้ว “ยกเลิกงานแต่งยังทันนะคะ” เธอบ่นเบาๆหันหน้าไปมองข้างทางแทนอย่างหงุดหงิด นี่เธอคิดดีแล้วใช่ไหมเนี่ยที่ยอมเชื่อใจคนเจ้าเล่ห์ร้ายกาจแบบนี้ ชีวิตลูกนักธุรกิจมันไม่ได้สบายอย่างที่ใครคิดเลย ถึงจะเกิดมาบนกองเงินกองทองแต่ทุกอย่างต้องอยู่ในความเหมาะสมและพอดีกับตัว ขนาดคู่ชีวิตยังต้องมาฐานะใกล้เคียงกันอีก เธอยังไม่เคยเปิดโอกาสให้ใครสักครั้งนับตั้งแต่หมั้นกับเสี่ยอิฐต่างกับเขาที่ไม่สนไม่แคร์อะไรเลย ถึงโรงแรมริมทะเลของเสี่ยอิฐแล้วเธอสังเกตเห็นสายตาพนักงานต่างมองกันเป็นแถว แล้วยังจ้องเธอเป็นพิเศษอีกจนน่าอึดอัด “คุณอิฐสวัสดีค่ะ รับเครื่องดื่มเหมือนเดิมไหมคะ?” ลูกปลาหันไปมองตามเสียงหวานที่พูดดังขึ้น เธอเห็นนะว่าสายตาผู้หญิงคนนี้ที่มองเสี่ยอิฐมันระริกระรี้ขนาดไหน แล้วยังไม่กล้าจะสบตาเธออีกด้วย “คุณ