ผมเกิดอาการหายใจไม่ทั่วท้องเอาดื้อๆ เมื่อพี่น้อยนิ่งไป ริมฝีปากคล้ำเพราะสูบบุหรี่จัดเม้มเข้าหากัน ดวงตาวาววับมองหน้าผมเขม็ง นี่ผม... พลาดไปแล้วใช่ไหม แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อบอกความจริงที่ตั้งใจมาก็ไม่ได้ พี่น้อยได้กระทืบผมแน่ที่คิดจะเอาเมียเขาจนระบม จะอ้างเป็นเรื่องอื่นก็ไม่สมเหตุสมผลอีก แต่ผลที่จะตามมาล่ะ ผมคงได้กินกำปั้นพี่น้อยแน่
“พี่น้อย เป็นอะไรหรือเปล่าพี่ หรือผมจะเข้าใจผิดไปเอง อาจเป็นกลิ่นน้ำหอมที่พี่น้อยใส่ก็ได้”
“ไม่ใช่หรอกครับคุณพีช คุณพีชไม่ได้เข้าใจผิดหรอก”
“ทำไมพี่น้อยพูดแบบนี้ล่ะ”
“นี่มันน้ำหอมของนวลน่ะครับ”
น้ำเสียงขมขื่นของพี่น้อย ทำเอาผมพูดไม่ออก ผมควรพูดอะไรต่อไปดี นี่ผมเป็นคนจุดชนวนระเบิดเวลาของ พี่น้อยเหรอเปล่าครับ
“พี่น้อย...”
“ผม... ผมไม่เป็นอะไรครับ”
พี่น้อยเดินไปนั่งบน
