ผมตื่นไปทั้งร่าง ตัวแข็งเกร็งทำอะไรไม่ถูก แต่ผมกลับไม่ผลักไสหรือดิ้นรนเอาตัวรอด ผมกลับยอมให้พี่น้อยบดริมฝีปากบนปากของผม ก่อนที่ลิ้นร้อนๆ มีกลิ่นบุหรี่จางๆ จะสอดแทรกเข้ามาควานหาความตื่นเต้นในอุ้งปากของผม กว้านวน ดูดดึง หยอกเย้า จนความวาบหวามมาพร้อมกับความสั่นไหว ผมสั่นไปทั้งร่างแต่หลับตาพริ้ม ค่อยๆ เอนร่างลงนอนบนโซฟาตามแต่ที่พี่น้อยต้องการ ลิ้นแลกลิ้นดูดดึงกันและกัน ฝ่ามือของพี่น้อยก็ปลดรังดุมเสื้อเชิ้ตขาวของผม ก่อนจะแทรกฝ่ามือไปลูบไล้ตามเนื้อตัวของผม เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ได้ที่ผมครวญครางอยู่เพียงในลำคอ ทว่าเมื่อพี่น้อยถอนริมฝีปากออก ซุกไซ้จมูกและปากที่ซอกคอของผม เสียงครางที่เก็บกดไว้ก็หลุดออกมาทันที “พี่... พี่น้อย... อื้อ... พี่น้อย...” ผมเหมือนคนละเมอครางกระเส่าร่ำร้องเรียกชื่อ พี่น้อย เพราะเคยแต่ได้รับความดุดันจากพี่เมฆ ไม่เคยสักครั้งที่ความอ่อนโยนจะ