ไป๋เฟิงหลิงหน้าแดงก่ำเพราะพยายามระงับอาการเกรี้ยวกราดและความไม่พอใจเกี่ยวกับบทสนทนาดังกล่าว แต่ที่โกรธไปมากกว่านั้นก็คือเรื่องที่เจ้าเหวินหลงอนุญาตให้ผู้หญิงหน้าตาหล่อเหลาเหมือนผู้ชายคนนั้นเรียกชื่อเขาอย่างสนิทสนมมากกว่า ทั้งที่เธอรู้จักและคบกับเขามาก็หลายปี แต่เขาไม่เคยอนุญาตให้เธอเรียกเขาเหมือนที่สาวหล่อคนนี้เรียกเลย เห็นทีเธอคงจะอยู่เฉยไม่ได้เสียแล้ว ปล่อยให้อนามิกาจัดการเพียงคนเดียวคงไม่ได้ ถ้าไม่ร่วมมือกันทั้งเธอและอนามิกาคงถูกผู้หญิงคนนี้เบียดจนตกสนามความรักครั้งนี้เลยก็ได้ นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าเหวินหลงจะสนใจผู้หญิงที่มีอุปนิสัยคล้ายผู้ชายด้วย นี่ถ้าป้าอี้ไม่บอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงล่ะก็...เธอก็คงคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้ชายเหมือนกัน อาจเพราะสมัยนี้ผู้ชายก็ตัดผมแบบนี้กันเยอะ ผู้ชายบางคนไว้ผมยาวก็ยังมีเลย
“จะไปไหนหรือคะคุณเฟิง”
“ฉันจะเข้าไปเคลียร์กับนังนั่นให้รู้เรื่อง”
“แต่ชิงผ
