ลัลนาหน้าตึงเมื่อเห็นเจ้าเหวินหลงเดินเข้ามาทางประตูห้องที่เชื่อมกันอยู่ ดวงตาคู่งามฉายแววไม่พอใจเมื่อเห็นรอยยิ้มบนหน้าของเขา เรื่องทั้งหมดล้วนเป็นความผิดของเขาทั้งนั้น สงสัยลูกหลานตระกูลนี้เก่งที่หาเรื่องและสร้างปัญหาให้คนอื่นสินะ
“ไม่เอาน่า อย่างอนสิหลินเอ๋อร์” เจ้าเหวินหลงเตือนสาวน้อยคนงามของเขาอย่างอารมณ์ดี เขาก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันว่าเพราะอะไรถึงได้รู้สึกอบอุ่น และมีความสุขทุกครั้งเวลาได้อยู่ใกล้สาวน้อยมาดทอมบอยผู้นี้ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันแบบนี้ คงไม่ใช่แค่ ‘ชอบ’ แบบธรรมดา แต่เขาอาจ ‘รัก’ เธอเลยก็เป็นไปได้
“หลินเอ๋อร์นั่นใครไม่ทราบ” คนถูกเรียกว่า ‘หลินเอ๋อร์’ ย้อนถามอย่างไม่พอใจ ถึงจะรู้ว่าชื่อเล่นของเธอในภาษาจีนคือ ‘หลิน’ ก็เถอะ แต่เธอก็ไม่ชอบให้ใครมาเรียกแบบนี้
“ก็ชื่อของหนูหยกไง ชื่อหยกมันเรียกยาก ฉันก็เลยเปลี่ยนชื่อให้ใหม่ ยังไงชื่อ ‘หยก’ ในภาษาจีนก็แปลว่า ‘หลิน’ อยู่
