ร่างบางก้าวนำไปยังโต๊ะทำงาน ฟาเบียนนั่งตรงข้ามแล้วยื่นแฟ้มเอกสารให้ดู สีหน้าเขาเคร่งเครียด
“รายชื่อบริษัทพวกนี้ คืออะไรคะ”เธอถามด้วยความไม่เข้าใจ
“เป็นรายชื่อบริษัทเล็กๆ น่ะครับ ผมไปทำสัญญามา อาจจะพอได้ผลกำไรแต่ไม่มากนักหรอกนะครับ ผมจะทำเท่าที่ทำได้ก็แล้วกัน”
แพรววรินยกยิ้มพึงพอใจ อย่างน้อยพี่เขยก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด ดีที่คิดแบ่งเบาภาระบนบ่าเธอลงไปบ้าง
“ขอบคุณมากค่ะคุณฟาเบียน ช่วยได้เยอะเลย”
“ตอนนี้ผมยังมีอีกเรื่องที่จะทำ ถ้าสำเร็จ ผู้ชายคนนั้นอาจไม่มายุ่งกับบริษัทเราอีกเลย!”ฟาเบียนบอกแววตามุ่งมั่น เป็นครั้งแรกที่แพรววรินรู้สึกใจชื้นขึ้นมา
“จริงเหรอคะ!”
“ครับ”
“ขอบคุณมากค่ะคุณฟาเบียน แบบนี้พี่พิมพ์คงสบายใจด้วย”
“แน่นอนครับ”เขาตอบรับ ใครจะยอมให้ที่พึ่งเพียงหนึ่งต้องจบลงกันเล่า “ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ต้องทำงานต่อ”
“ค่ะ”
ฟาเบียนเปิดประตูก้าวออกจากห้อง สองเพื่อนรีบรุดมาหาเ
